Eleonora Aragońska (królowa Kastylii i Leónu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eleonora Aragońska
Ilustracja
Rzeźba nagrobna królowej Eleonory
Wizerunek herbu
Królowa Kastylii i Leónu
Okres

od 29 maja 1379
do 1382

Jako żona

Jana I

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

1358
Santa Maria del Puig

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1382
Cuéllar

Miejsce spoczynku

Katedra Najświętszej Marii Panny w Toledo[1]

Ojciec

Piotr IV Aragoński

Matka

Eleonora Sycylijska

Mąż

Jan I

Dzieci

Henryk III Chorowity,
Ferdynand I Sprawiedliwy,
Eleonora

Eleonora Aragońska (ur. 20 lutego 1358 w Santa Maria del Puig, zm. 13 sierpnia 1382 w Cuéllar[2]) – infantka aragońska, od 29 maja 1379 królowa Kastylii i Leónu.

Urodziła się jako córka króla Aragonii Piotra IV i jego trzeciej żony królowej Eleonory Sycylijskiej. Jej starszymi braćmi byli przyszli królowie Jan I Myśliwy i Marcin I Ludzki[3].

Jej małżeństwo z Janem I zostało zaaranżowane jako część ustaleń pokojowych z Kastylią uzgodnionych w Almazán 12 kwietnia 1374 i w Lleidzie 10 maja 1375[1]. 18 czerwca 1375 w Sorii poślubiła przyszłego króla Kastylii i Leónu. Para miała troje dzieci[3]:

Eleonora zmarła przy porodzie córki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Charles Cawley: Medieval Lands: Infanta doña LEONOR de Aragón. Foundation for Medieval Genealogy, update 17 August 2020. [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
  2. Leo van de Pas: Eleonore Léonore of Aragón. Genealogics. [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
  3. a b John Cardinal: Eleanor de Aragón. The Peerage. [dostęp 2020-08-29]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]