Elica Kostowa
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1990 |
| Zakończenie kariery |
2021 |
| Trener |
Radu Popescu |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
130 (12 września 2016) |
| Australian Open |
2Q (2012, 2018) |
| Roland Garros |
2Q (2017, 2020, 2021) |
| Wimbledon |
2Q (2015, 2017, 2021) |
| US Open |
3Q (2016) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
154 (26 października 2015) |
Elica Kostowa (bułg. Елица Костова, ur. 10 kwietnia 1990 w Chaskowie) – bułgarska tenisistka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Zadebiutowała jako czternastolatka, w 2004 roku, na turnieju ITF w chorwackim Bol. Zagrała tam z dziką kartą od razu w turnieju głównym, ale odpadła już w pierwszej rundzie, przegrywając z reprezentantką gospodarzy, Niką Ožegović. W marcu 2005 roku wygrała kwalifikacje do turnieju w Kairze i w fazie głównej dotarła do ćwierćfinału. W latach 2006–2007 kontynuowała grę w turniejach ITF, a jej największymi osiągnięciami z tego okresu były dwa półfinały. Pierwszy turniej w grze pojedynczej wygrała w 2008 roku w Alcobaça, pokonując w finale Brytyjkę Amandę Carreras. W 2009 roku wygrała swój drugi turniej, a w 2010 była pięć razy w finałach podobnych turniejów, ale żadnego nie udało jej się wygrać. W sumie wygrała sześć turniejów singlowych i siedem deblowych rangi ITF.
12 września 2016 roku osiągnęła najwyższe miejsce w rankingu singlowym, plasując się na 130. miejscu.
Była reprezentantką swojego kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji. Kilkukrotnie próbowała swoich sił w eliminacjach turniejów wielkoszlemowych, lecz nie awansowała do rozgrywek głównych żadnego z nich.
Karierę zakończyła w 2021 roku występem w Belgradzie, przegrywając z Holenderką Arantxą Rus.
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 22/06/1008 |  Alcobaça
|
ITF | 10 000 | twarda |  Amanda Carreras
|
3:6, 6:2, 6:2 |
| 2. | 15/11/2009 |  Hawr
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Sina Haas
|
6:0, 6:4 |
| 3. | 09/10/2011 |  Dobricz
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Elena Bogdan
|
7:6, 6:2 |
| 4. | 22/06/2014 | Montpellier
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Sofiya Kovalets
|
7:5, 6:1 |
| 5. | 10/07/2016 |  Budapeszt
|
ITF | 100 000 | ziemna | Wiktorija Tomowa
|
6:0, 7:6(3) |
| 6. | 02/06/2019 |  Santa Margarida de Montbui
|
ITF | 25 000 | twarda |  Arina Rodionowa
|
7:5, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2015-01-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-01-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2015-01-31] (ang.).