Elmore Smith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elmore Smith
Ilustracja
Smith (po lewej) i Wilt Chamberlain (po prawej) w walce o zbiórkę (1971)
#3
środkowy
Pseudonim

Elmore the Rejector, The Big E

Data i miejsce urodzenia

9 maja 1949
Macon

Wzrost

213 cm

Masa ciała

113 kg

Kariera
Aktywność

1971–1979

Szkoła średnia

Ballard-Hudson (Macon, Georgia)

College

Kentucky State (1968–1971)

Draft

1971, numer: 3
Buffalo Braves

Strona internetowa

Elmore Smith (ur. 9 maja 1949 w Macon) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego.

Do NBA został wybrany w drafcie 1971 z numerem 3, przez zespół Buffalo Braves, w którym spędził dwa pierwsze sezony swojej zawodowej kariery[1]. Jako debiutant notował średnio 17,3 punktu oraz 15,2 zbiórki[2]. Jego postawa zapewniła mu miejsce w pierwszej piątce najlepszych debiutantów ligi, zajął drugie miejsce w głosowaniu na debiutanta roku NBA[3][4].

28 października 1973 ustanowił rekord NBA, blokując 17 rzutów w spotkaniu przeciw Portland Trail Blazers[5]. Rezultat ten jest nadal aktualnym rekordem ligi. W tym samym spotkaniu ustanowił też kolejny rekord, notując 11 bloków, w trakcie jednej połowy spotkania[5]. W 1981 wyrównał go George Johnson, a następnie w 1985 – Manute Bol.

W 1974 został pierwszym w historii NBA liderem ligi w blokach, notując średnio 4,85 bloku na mecz[2]. Wynik ten stał się automatycznie rekordem NBA. Wynik ten został poprawiony dopiero w 1985 roku, przez Marka Eatona, który uzyskał wtedy średnią 5,56 bloku[6]. W latach 1974–1975 przewodził też lidze pod względem łącznej liczby bloków uzyskanych w trakcie sezonu[2].

Przez pięć lat z rzędu (1972–1976) kończył sezon z double-double na koncie[2]. Również pięciokrotnie zajmował miejsca w czołowej dziesiątce najlepiej blokujących ligi, zostając raz liderem (1974), oraz dwukrotnie plasując się na drugim miejscu (1975-1976).

16 czerwca 1975 wziął udział w bardzo głośnej transakcji. Został wysłany wraz z Juniorem Bridgemanem, Dave'em Meyersem oraz Brianem Wintersem do Milwaukee Bucks w zamian za Kareema Abdul-Jabbara oraz Walt Wesleya[2].

W październiku 1978 przeszedł operację kolana, która przyśpieszyła jego decyzję o zakończeniu kariery sportowej[7].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

College[edytuj | edytuj kod]

  • 2-krotny mistrz NAIA (1970–1971)[8]
  • 2-krotnie zaliczany do składu NAIA All-American[7]
Rekordy
  • Rekordzista NAIA w:
    • łącznej liczbie zbiórek, uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (799 – 1970/71)[8]
    • średniej zbiórek (22,6), uzyskanych w trakcie całej kariery akademickiej[9]

NBA[edytuj | edytuj kod]

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Wybrany do Galerii Sław Sportu Cleveland - Cleveland Sports Hall Of Fame (2014)[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1971 NBA Draft. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  2. a b c d e Elmore Smith – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. 1971-72 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
  4. a b All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. a b Regular Season Records: Blocked Shots. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. Mark Eaton – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. a b c Elmore Smith – Cleveland Sports Hall Of Fame. clevelandsportshall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. a b Smith, Elmore "The Big E". nkaa.uky.edu. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 września 2014)]. (ang.).
  9. NAIA Men's Basketball Division I and Division II Regular-Season Records. naia.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  10. NBA Blocks Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]