Emanuele Filiberto di Savoia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emanuele Filiberto di Savoia
Emanuele Filiberto Umberto Reza René Maria di Savoia
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1972
Genewa

Rodzice

Vittorio Emanuele di Savoia, Marina Ricolfi Doria

Partner

Clotilde Courau

Dzieci

Vittoria
Luida
Alan
Moses

Odznaczenia
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy) Wielki Oficer Orderu Świętego Karola (Monako) Order Petrowiciów-Niegoszów (Czarnogóra) Order Świętego Piotra (Czarnogóra) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)

Emanuele Filiberto di Savoia (ur. 22 czerwca 1972 w Genewie) – członek rodziny sabaudzkiej, tytularny książę Wenecji i Piemontu, jedyny syn Vittorio Emanuele, pretendenta do tronu Włoch (Wiktora Emanuela IV), i jego żony – Mariny Ricolfi Dorii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Szwajcarii, ojczyźnie swojej matki, która jest byłą mistrzynią świata w narciarstwie wodnym. Wychował się na wygnaniu, za granicami Włoch, zgodnie z postanowieniami włoskiej konstytucji, która zabraniała przedstawicielom dynastii sabaudzkiej w linii męskiej przebywać w ojczyźnie. Ten zapis zniesiono dopiero w 2002.

10 listopada 2002 razem z rodzicami powrócił do Włoch. Rodzina odwiedziła Watykan, gdzie 20-minutowej audiencji udzielił im papież Jan Paweł II.

Pracuje w Genewie w firmie zajmującej się funduszami hedgingowymi. Od czasu powrotu do Włoch w 2002 pojawia się również w telewizji, w programach dotyczących piłki nożnej i handlu oliwą.

Jest związany z działalnością charytatywną i kulturalną. W 2001 ufundował Fundację Księcia Wenecji dla promowania kulturalnej różnorodności. Ma licencję pilota helikopterów i samolotów, jest właścicielem motocykli Ducati i Harley-Davidson oraz samochodów Aston Martin i AC Cobra. Emanuel Filibert opublikował dwie książki; Sognando L'Italia i wspomnienia z młodości na wygnaniu.

W 2009 zwyciężył w parze z Natalią Titovą w finale piątej edycji programu rozrywkowego Ballando con le Stelle, będącego włoską wersją formatu Dancing with the Stars[1].

Małżeństwo i potomstwo[edytuj | edytuj kod]

Emanuele Filiberto ożenił się z Clotilde Courau, francuską aktorką, córką Jeana Claude’a Courau i Catherine du Pontavice des Renardières. Ślub odbył się 25 września 2003 r. w rzymskiej bazylice Matki Bożej Anielskiej. Bazylika ta została wzniesiona na ruinach starożytnych rzymskich Term Dioklecjana. W tej bazylice w 1896 pradziadek Emanuele Filiberto – król Wiktor Emanuel III ożenił się z Heleną Czarnogórską. Drużbą na ślubie był książę MonakoAlbert II Grimaldi, który poznał ze sobą parę. Na uroczystości weselne zaproszono 1200 gości. Panna młoda w szóstym miesiącu ciąży, miała na sobie suknię Valentina i welon z tiarą, ozdobioną diamentami i kamieniami należącymi do dynastii sabaudzkiej.

Książę Emanuel Filibert i księżna Clotilde w Wenecji, 2005

Para ma dwie córki:

  • Vittoria (ur. 29 grudnia 2003)
  • Luisa (ur. 16 sierpnia 2006)

i adoptowanych w styczniu 2011 z Kenii dwóch synów[2]:

  • Alana
  • Mosesa

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Emanuele Filiberto jest tytularnym księciem Wenecji i Piemontu, i po śmierci swojego ojca odziedziczył pretensje do tronu jako wnuk ostatniego króla Włoch – Humberta II. W czerwcu 2006 jego kuzyn – Amadeo di Savoia obwołał się głową rodziny sabaudzkiej i prawowitym księciem Sabaudii, tym samym zakwestionował prawa Emanuele Filiberto i jego ojca. Amadeusz twierdził, że Vittorio Emanuele został wykluczony z sukcesji ze względu na poślubienie w 1971 matki Emanuele Filiberto – bez wymaganej zgody swojego ojca i ówczesnej głowy rodziny – Humberta II.

Emanuele Filiberto i jego ojciec wnieśli do sądu sprawę o zakazanie Amadeo używania tytułu księcia Sabaudii. Pierwsze obrady odbyły się w sądzie w Arezzo, w styczniu 2010 zapadł wyrok[3]. Sąd uznał, że Amadeo niesłusznie ogłosił się głową rodziny i nie ma prawa tytułować się księciem Sabaudii, tym samym przychylił się do stanowiska Emanuela Filiberta i jego ojca. Dodatkowo sąd nakazał Amadeo zapłacić kuzynowi 50 tys. euro oraz pokryć koszty sądowe procesu[4]. Amadeo zapowiedział apelacje[3]. W dniu 15 września 2010 roku ogłoszono wyrok, który uchylał wyrok pierwszej instancji, pozwalając Amadeuo i jego synowi Aimone na używanie nazwiska „di Savoia”.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Rodowód[edytuj | edytuj kod]

 
 
 
 
 
Humbert I
 
 
Wiktor Emanuel III
 
 
 
 
 
 
Małgorzata Sabaudzka-Genua
 
 
Humbert II
 
 
 
 
 
 
Mikołaj I Czarnogórski
 
 
Helena Czarnogórska
 
 
 
 
 
 
Milena Vukotić
 
 
Vittorio Emanuele di Savoia
 
 
 
 
 
 
Filip Koburg
 
 
Albert I Koburg
 
 
 
 
 
 
Maria Luiza Hohenzollern-Sigmaringen
 
 
Maria Józefa Belgijska
 
 
 
 
 
 
Karol Teodor Wittelsbach
 
 
Elżbieta Gabriela Bawarska
 
 
 
 
 
 
Maria Józefa Portugalska
 
Emanuele Filiberto
 
 
 
 
 
Francesco Adriano Ricolfi Doria
 
 
Giuseppe Silvio Uberto Ricolfi Doria
 
 
 
 
 
 
Éveline de Claparède
 
 
René Italo Ricolfi Doria
 
 
 
 
 
 
Luigi Pianzola
 
 
Vittorina Pianzola
 
 
 
 
 
 
Luisa Visconti
 
 
Marina Ricolfi Doria
 
 
 
 
 
 
Augusto Benvenuti
 
 
Eugenio Benvenuti
 
 
 
 
 
 
Marina Preziosi
 
 
Iris Amalia Benvenuti
 
 
 
 
 
 
Antonio Ferrari
 
 
Anna Ferrari
 
 
 
 
 
 
Luisa Gazzelli
 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zdjęcia Emanuela Filiberta w Ballando con le Stelle
  2. RoyalDish - Prince Emanuele Filiberto and Princesse Clotilde de Savoie Adopt Alan and Moses - page 1 [online], royaldish.com [dostęp 2017-11-23].
  3. a b Italian aristocrat cousins fight over defunct throne. The Telagraph, 2010-02-16. [dostęp 2016-06-02]. (ang.).
  4. https://web.archive.org/web/20130514065053/http://www.regalis.com/reg/Arezzo2010.pdf Tekst wyroku sądowego
  5. a b Royal House of Italy. chivalricorders.org. [dostęp 2015-05-14]. (ang.).
  6. La scomparsa del Gran Maestro dell’Ordine di Malta. [dostęp 2015-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-28)].
  7. Bollettino Ufficiale del Principato
  8. Order of Petrović Njegoš. [dostęp 2011-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-27)].
  9. Order of Saint Peter. [dostęp 2007-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-18)].
  10. Императорский Орден Святого Благоверного Великого Князя Александра Невского. [dostęp 2015-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W związku z kontrowersją dotyczącą prawa do sukcesji po Humbercie II, są wątpliwości czy Wiktor Emanuel, ojciec Emanuela Filiberta, miał prawo nadać mu ten order.