Upiór (rodzaj ssaków)
| Emballonura | |||
| Temminck, 1838[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – upiór pacyficzny (E. semicaudata) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
upiór | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Emballonura monticola Temminck, 1838 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Upiór[2] (Emballonura) – rodzaj ssaków z podrodziny upiorów (Emballonurinae) w obrębie rodziny upiorowatych (Emballonuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 34–67 mm, długość ogona 10–22 mm, długość ucha 10–19,4 mm, długość tylnej stopy 5–9,5 mm, długość przedramienia 37,5–53 mm; masa ciała 3,5–14 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1838 roku holenderski zoolog Coenraad Jacob Temminck w artykule poświęconym kilku rodzajom nietoperzy na łamach Tijdschrift voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie[1]. Temminck wymienił kilka gatunków – Vespertilio calcaratus Schinz, 1821 (= Vespertilio maximiliani J.B. Fischer, 1829), Vespertilio caninus Schinz, 1821 (= Emballonura macrotis J.A. Wagner, 1843), Proboscidea saxatilis Spix, 1823 (= Vespertilio naso Wied-Neuwied, 1820) i Emballonura monticola Temminck, 1838 – z których gatunkiem typowym jest Emballonura monticola Temminck, 1838 (upiór górski).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Emballonura: gr. έμβάλλω emballō ‘rzucać się’; ουρα oura ‘ogon’[7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:
- Emballonura monticola Temminck, 1838 – upiór górski
- Emballonura alecto (Eydoux & P. Gervais, 1836) – upiór filipiński
- Emballonura raffrayana Dobson, 1879 – upiór papuaski
- Emballonura furax O. Thomas, 1911 – upiór złodziejski
- Emballonura beccarii W. Peters & Doria, 1881 – upiór jaskiniowy
- Emballonura dianae J. Edwards Hill, 1956 – upiór wielkouchy
- Emballonura serii Flannery, 1994 – upiór nowogwinejski
- Emballonura semicaudata (Peale, 1848) – upiór pacyficzny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b C.J. Temminck. Over de geslachten Taphozous, Emballonura, Urocryptus en Diclidurus. „Tijdschrift voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie”. 5, s. 22, 1838. (niderl.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 99. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 148. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b F. Bonaccorso: Family Emballonuridae (Sheath-tailed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 359–361. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Emballonura. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 485–486. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 257, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).