Emil Nalborczyk

Emil Nalborczyk
	; prof. dr hab. Emil Nalborczyk, 2003
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 września 1932 ; Andrychów
Data i miejsce śmierci	20 marca 2006 ; Warszawa
	profesor dr hab. nauk przyrodniczych
	Specjalność: fizjolog roślin
Profesura	1980
	Odznaczenia

Emil Nalborczyk (ur. 18 września 1932 w Andrychowie, zm. 20 marca 2006 w Warszawie) – fizjolog roślin, profesor zwyczajny w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Doktor honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie w 2002 r.

Od 1980 profesor^[1]. W latach 1984-1989 był przewodniczącym Komitetu Fizjologii, Genetyki i Hodowli Roślin PAN. Współpracował również z Instytutem Fizjologii Roślin PAN, należał do Rady Naukowej Ogrodu Botanicznego – Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej PAN w Powsinie. Od 2003 r. był wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk.

Był honorowym członkiem International Institute of Tropical Agriculture, członkiem korespondentem niemieckiego towarzystwa hodowli roślin Gesellschaft für Pflanzenbauwissenschaften, członkiem European Amaranth Association oraz International Lupin Asscociation. W latach 2000-2002 przewodniczył Polskiemu Komitetowi Narodowemu ds. Współpracy z Międzynarodowym Programem „Zmiany Globalne Geosfery i Biosfery”.

Sprowadził do Polski z Chile uprawne odmiany amarantusa^[2].

Profesor Emil Nalborczyk był promotorem 21 przewodów doktorskich i 110 prac magisterskich (jego doktorantami i magistrantami byli również obcokrajowcy, m.in. z Brazylii, Niemiec, Syrii)^[3]. Sześciu spośród jego doktorantów zostało profesorami, także w USA, Niemczech i Norwegii^[3].

Pod jego auspicjami w październiku 1999 r. odbyły się w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie pierwsze warsztaty dla redaktorów anglojęzycznych czasopism naukowych (Workshop in Scientific Communication), prowadzone przez panią prof. Elisabeth Heseltine z Europejskiego Stowarzyszenia Redaktorów Naukowych (European Association of Science Editors). Dzięki wsparciu prof. Nalborczyka, opublikowano później poradnik dla redaktorów i autorów, pt. „Scientific Communication – czyli jak pisać i prezentować prace naukowe” (zredagowany przez Walerię Młyniec i Sylwię Ufnalską).

Za zasługi dla nauki odznaczony Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim (2003)^[4] Orderu Odrodzenia Polski.

W 2004 został odznaczony rosyjskim Orderem Honoru^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Prof. dr hab. Emil Nalborczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-05-17] .^{[martwy link]}
↑ A. Grzywacz, Emil Nalborczyk (1932-2006), „Nauka” 2/2006, s. 190.
↑ ^a ^b A. Grzywacz, Profesor Emil Nalborczyk (1932-2006), „Postępy Nauk Rolniczych” 3/2006, s. 7.
↑ M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 623
↑ Указ Президента Российской Федерации от 4 октября 2004 года № 1263 «О награждении государственными наградами Российской Федерации граждан Республики Польша»

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Grzywacz, Emil Nalborczyk (1932-2006), „Nauka” 2/2006, s. 188-192.
Andrzej Grzywacz, Profesor Emil Nalborczyk (1932-2006), „Postępy Nauk Rolniczych” 3/2006, s. 3-8.
Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Emil Nalborczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-05-17] .^{[martwy link]}

[nauka_polska.pl-1] Prof. dr hab. Emil Nalborczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-05-17] .^{[martwy link]}

[2] A. Grzywacz, Emil Nalborczyk (1932-2006), „Nauka” 2/2006, s. 190.

[grzywacz-3] A. Grzywacz, Profesor Emil Nalborczyk (1932-2006), „Postępy Nauk Rolniczych” 3/2006, s. 7.

[4] M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 623

[5] Указ Президента Российской Федерации от 4 октября 2004 года № 1263 «О награждении государственными наградами Российской Федерации граждан Республики Польша»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]