Endopróchnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Endopróchnica (próchnica wewnątrzglebowa) – materia organiczna występująca w obrębie mineralnej części gleby[1]. Tworzy połączenia z mineralną częścią gleby[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Prusinkiewicz: Środowisko i gleby w definicjach. Toruń: Oficyna Wydawnicza „Turpress”, 1999, s. 336. ISBN 83-86781-63-7.