Enrique Santos Discépolo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Enrique Santos Discépolo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1901
Buenos Aires

Pochodzenie

argentyńskie

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1951
Buenos Aires

Gatunki

muzyka taneczna

Zawód

kompozytor

Enrique Santos Discépolo (Discepolín) (ur. 27 marca 1901 w Buenos Aires, zm. 23 grudnia 1951 tamże) – argentyński twórca tanga, autor słynnego „Cambalache”, oraz innych tang wykonywanych przez znanych wykonawców, m.in. Carlosa Gardela.

Discépolo, zanim zainteresował się tangiem, próbował występować w teatrze. Początkowo jego teksty nie odnosiły sukcesów. Dopiero tango zaśpiewane przez Azucenę Maizani w 1928, „Esta noche me emborracho” („Tej nocy się upiję”), przyniosło mu sławę. W tym samym roku Tita Merello wykonała „Que vachaché” i odniosła podobny sukces. Także w 1928 roku Discépolo spotkał Tanię, swoją przyszłą żonę, która towarzyszyła mu do końca życia. W 1935 napisał „Cambalache”, tekst który dla wielu jest nieoficjalnym hymnem Argentyny.

Discépolo pisał stosunkowo mało, ale był twórcą wszechstronnym. Pisał teksty ironiczne („Que vachaché”, „Yira... yira...”, „Que sapa señor”, „Cambalache”), romantyczne („Sueño de juventud”), sarkastyczne („Justo el 31”, „Chorra”), ekspresjonistyczne („Soy un arlequín”, „Quién más, quién menos”), pełne namiętności („Confesión”, „Canción desesperada”), nostalgiczne („Uno”, „Cafetín de Buenos Aires”). Jego piosenki pisane są w lunfardo i bywają trudne do zrozumienia nawet dla Argentyńczyków.

Cambalache[edytuj | edytuj kod]

Napisane w 1935 roku tango „Cambalache” jest w Argentynie ironicznie nazywane nieoficjalnym hymnem[1]. Fragment tekstu:

To, że świat jest i będzie marny
I tak wiem.
W roku pięćset szóstym
I w roku dwa tysiące drugim
Byli i będą złodzieje,
Oszuści i oszukani,
Ludzie szczęśliwi i zgorzkniali,
Imitacje i arcydzieła.
Wiek dwudziesty
Jest najlepszym przykładem
Oszalałej rzeczywistości -
Temu nikt nie zaprzeczy.
Żyjemy zanurzeni w kotle
I wiecznie w tym samym błocie.
Wszystko zużyte, wszystko już było.

Wybrane teksty[edytuj | edytuj kod]

  • „Que vachaché”
  • „Yira... yira...”
  • „Que sapa señor”
  • „Cambalache”
  • „Sueño de juventud”
  • „Justo el 31”
  • „Chorra”
  • „Soy un arlequín”
  • „Quién más, quién menos”
  • „Confesión”
  • „Canción desesperada”
  • „Uno”
  • „Cafetín de Buenos Aires”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brian Winter, Long After Midnight at the Niño Bien: A Yanqui’s Missteps in Argentina, 2007

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]