Enteropatyczne zapalenie stawów
Enteropatyczne zapalenie stawów – choroba z kręgu spodyloartropatii zapalnych o nieznanym mechanizmie[1], występująca u 11% chorych na wrzodziejące zapalenie jelita grubego i 21% chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna[2]. Enteropatyczne zapalenie stawów jest najczęstszą pozajelitową manifestacją tych chorób[3]. Prawdopodobne mechanizmy mające znaczenie dla rozwoju choroby to: zwiększona przepuszczalność jelit i czynniki immunogenetyczne[1][4].
Objawy stawowe mogą być pierwszą manifestacją chorób zapalnych jelit, szczególnie u dzieci. Zmiany, w przypadku postaci spondyloartropatycznej, mogą wyprzedzać nawet na wiele lat objawy jelitowe. Wyróżnia się dwie postacie zmian stawowych w chorobach zapalnych jelit:
- postać z asymetrycznym zajęciem kilku stawów obwodowych
- postać spodyloartropatyczna z zapaleniem stawów kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych
Postacie[edytuj | edytuj kod]
Postać z asymetrycznym zajęciem stawów obwodowych[edytuj | edytuj kod]
Ta postać jest dzielona na 3 podtypy:
- Typ I – postać z zajęciem poniżej 5 stawów obwodowych
- Typ II – postać z zajęciem powyżej 5 stawów obwodowych
- Typ III – postać, w której objawom zapalenia stawów obwodowych towarzyszą objawy zapalenia krążka międzykręgowego
Ta postać jest częstsza u chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Charakterystyczną lokalizacją jest zajęcie stawów kończyny dolnej[5].
Postać z zajęciem stawów kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych[edytuj | edytuj kod]
Ta postać przebiega najczęściej pod postacią przewlekłych bólów krzyża, nawet jeśli nie można stwierdzić radiologicznych wskaźników stanu zapalnego stawów krzyżowo-biodrowych (łac. sacroilitis). Postać ta przebiega niejednokrotnie bardzo podobnie do zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i zwłaszcza u mężczyzn powinna być z nim różnicowana.
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
W leczeniu stosowane są następujące leki:
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Irena Zimmermann-Górska (red.): Reumatologia kliniczna. Wyd. 1. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008. ISBN 978-83-200-3155-3.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Holden W., Orchard T., Wordsworth P. Enteropathic arthritis.. „Rheumatic diseases clinics of North America”. 3 (29), s. 513–30, viii, sierpień 2003. PMID: 12951865.
- ↑ Enteropathic Arthritis na Arthritis-symptoms.com Dostęp 29.03.2009
- ↑ Paredes JM., Barrachina MM., Román J., Moreno-Osset E. [Joint disease in inflammatory bowel disease]. „Gastroenterología y hepatología”. 4 (28), s. 240–9, kwiecień 2005. PMID: 15811268.
- ↑ Wollheim FA. Enteropathic arthritis: how do the joints talk with the gut?. „Current opinion in rheumatology”. 4 (13), s. 305–9, lipiec 2001. PMID: 11555733.
- ↑ Strona ClevelandClinic Dostęp 29.03.2009
