Eochaid II mac Óengusa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eochaid II mac Óengusa
król Munsteru
Okres

od ok. 493
do 523

Poprzednik

Fedlimid I mac Óengusa

Następca

Dub I Gilcach (?)

Dane biograficzne
Dynastia

Eóganacht

Data śmierci

523

Ojciec

Óengus mac Nad Froích

Dzieci

Crimthann II Srem,
Crimthann

Eochaid II mac Óengusa lub Eochaid II Derg („Czerwony”) (zm. 523 r.) – król Cashel i Munsteru z dynastii Eóganacht od ok. 493 do swej śmierci, syn Óengusa mac Nad Froích, króla Munsteru. Według legendy miał przyjąć chrzest wraz z ojcem i braćmi z rąk św. Patryka.

Chronologia królów Munsteru VI w. jest niepewna. Według Tablicy Synchronistycznej, znajdującej się w manuskrypcie „Laud 610” (fol. 115 a 3), Eochaid nastąpił po swym ojcu oraz był współczesny Lugaidowi VII mac Lóegairi, zwierzchniemu królowi irlandzkiemu (483-507). Według tego źródła rządził Munsterem przez trzydzieści lat. Jednak w Księdze z Leinsteru miał on nastąpić po swym bracie Feidlimidzie I mac Óengusa.

Pozostawił po sobie dwóch synów urodzonych tej samej nocy, Crimthanna Srema (Feimin), przodka Eóganacht Glendamnach (Glanworth, hrabstwo Cork) oraz innego Crimthanna przez kobietę zwaną Dearcon (prawdopodobnie z Arada Cliach), przodka Eóganacht Airthir Cliach (obszar Tipperary). Niewykluczone, że stworzenie dwóch Crimthannów było wynalazkiem genealogów. Roczniki Czterech Mistrzów podały, że król Eochaid zmarł 523 r. Prawdopodobnie władzę nad Munsterem przejął jego brat Dub I Gilcach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 170-171.
  • Charles-Edwards T. M., Early Christian Ireland, Cambridge University Press 2004, s. 536-537, ISBN 0-521-36395-0.
  • Byrne F. J., Irish Kings and High-Kings Four Courts Press, Second edition (Repr.), Dublin 2004, s. 188, 193, 196, 208, 277 i 291-293, ISBN 1-85182-552-5.
  • Meyer K. (ed.), The Laud Synchronism, „Zeitschrift für celtische Philologie” 9 (1913), s. 478.