Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eparchia berlińska i niemiecka
Russische Orthodoxe Diözese des orthodoxen Bischofs von Berlin und Deutschland
Ilustracja
Sobór Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich w Monachium
Państwo

 Niemcy
 Austria
 Dania

Siedziba

Monachium

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Sobór

Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich w Monachium

Biskup diecezjalny

metropolita berliński i niemiecki Marek (Arndt)

Biskup pomocniczy

biskup stuttgarcki Hiob (Bandmann)

Dane statystyczne
Liczba parafii

45

Liczba klasztorów

2

Położenie na mapie Monachium
Położenie na mapie Niemiec
Położenie na mapie Bawarii
Ziemia48°05′43,9″N 11°35′45,1″E/48,095528 11,595861
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia berlińska i niemiecka – jedna z ośmiu eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, obejmująca swoim zasięgiem cały obszar Niemiec oraz 1 parafię w Kopenhadze i 1 w Salzburgu[1]. Obecnym zwierzchnikiem eparchii jest metropolita[2] Marek (Arndt), rezydujący w Monachium[3]. W tym samym mieście znajduje się katedra eparchii – sobór Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich[4].

Eparchia została utworzona przez Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji jako konkurencyjna wobec podległej Egzarchatowi Zachodnioeuropejskiemu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego eparchii o tej samej nazwie. W latach 20. i 30. XX wieku w jej jurysdykcję przeszła większość parafii na terenie Niemiec, w proteście przeciw relacjom między państwem a Cerkwią prawosławną w ZSRR. Ponadto w 1938 rząd nazistowski uznał eparchię Kościoła zagranicznego za jedyną legalną instytucję rosyjskiego prawosławia w Niemczech, jako strukturę całkowicie wobec siebie lojalną[5]. Rząd III Rzeszy sfinansował również budowę nowej katedry eparchii – soboru Zmartwychwstania Chrystusa, zbudowanego w Berlinie w latach 1936–1938 według projektu Karola Schellberga[6][7]. Jednocześnie ze środków Ministerstwa Rzeszy ds. kościelnych sfinansowano remont generalny 19 cerkwi.

Bezpośrednio po II wojnie światowej eparchia liczyła pół miliona wiernych narodowości rosyjskiej, jednak liczba ta szybko spadła z powodu wyjazdów Rosjan za granice Niemiec[8].

Parafie eparchii[edytuj | edytuj kod]

W skład struktur eparchii wchodzą następujące parafie w Niemczech[9]:

oraz parafie poza granicami Niemiec:

Monastery[edytuj | edytuj kod]

Eparchii podlegają klasztory:[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gemeinden der Diözese des orthodoxen Bischofs von Berlin und Deutschland der russischen orthodoxen Kirche im Ausland
  2. ↑ Архиепископ Берлинский и Германский Марк возведен в сан митрополита. patriarchia.ru, 11 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-11]. (ros.).
  3. ↑ Bishops
  4. ↑ Die russisch-orthodoxe Kathedralkirche in München
  5. ↑ D. Pospielovsky, The Russian Church under the Soviet Regime 1917–1982, St. Vladimir's Seminary Press, New York 1984, t.II, s.262
  6. ↑ Церковь и время. Moskwa, 2007, nr 3 (40), s. 231. Przedruk z Церковная жизнь. 1936, nr 6, s. 89.
  7. ↑ Russisch-Orthodoxe Kathedrale
  8. ↑ A. Wierzbicki, Dla książąt i dyplomatów, kuracjuszy i emigrantów, Przegląd Prawosławny, nr 5(191), maj 2001, ISSN 0867-7476, s.21
  9. ↑ a b Адреса приходов Германской епархии РПЗЦ
  10. ↑ The Russian Orthodox Church Outside of Russia - Official Website [online], www.synod.com [dostęp 2022-09-18].
Biskupi eparchii berlińskiej i niemieckiej (RKP poza granicami Rosji)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eparchia_berlińska_i_niemiecka_(Rosyjski_Kościół_Prawosławny_poza_granicami_Rosji)&oldid=72099672”