Epilitoral

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Epilitoral – najbardziej zewnętrzna część litoralu, pas lądu wchodzącego w skład wybrzeża. Jest ponad zasięgiem stałego zalewania jak również okresowego, czy nawet zraszania falami ze zbiornika wodnego, które do niego przylega (tj. ponad supralitoralem). Dość często ma charakter klifu – stromego urwiska nadbrzeżnego.

Epilitoral jest porośnięty roślinnością przybrzeżną: lasami łęgowymi lub olsami albo nadbrzeżnymi łąkami ze związku Calthion.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Stańczykowska: Ekologia naszych wód. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1997.
  • Marcin Pliński: Hydrobiologia ogólna. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1992.
  • Ludwik Żmudziński: Słownik hydrobiologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002.