Wierzbownica drobnokwiatowa

Wierzbownica drobnokwiatowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	wiesiołkowate
Rodzaj	wierzbownica
Gatunek	wierzbownica drobnokwiatowa
	Nazwa systematyczna
	Epilobium parviflorum Schreb.; Spic. fl. lips. 146. 1771
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzbownica drobnokwiatowa (Epilobium parviflorum Schreb.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny wiesiołkowatych. Zasięg obejmuje północno-zachodnią Afrykę, niemal całą Europę, Bliski Wschód i pas biegnący od Turcji, przez Irak, Iran, Afganistan, Pakistan, północne Indie po Chiny^[4]. W Polsce gatunek bardzo pospolity, rzadszy tylko w części południowo-zachodniej^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Wysokość 20–80 cm, wzniesiona, zwykle rozgałęziona na górze. Okrągła, w górnej części owłosiona.
Liście: Liście wąskie, lancetowate, długości do 7 cm, słabo ząbkowane, osadzone bezpośrednio na łodydze, niekiedy po trzy w okółku lub na bardzo krótkich ogonkach; w dolnej części łodygi naprzeciwległe, w górnej – skrętoległe. Liście odziomkowe na wyraźnych ogonkach, łopatkowate, tępe. Zwykle słabo omszone.
Kwiaty: Pojawiają się od czerwca do września. Wyrastają pojedynczo w kątach górnych liści. Pod czteropłatkową koroną i działkami kielicha widoczna jest długa czterokanciasta nibyzalążnia, powstała z wydłużonego dna kwiatowego i zalążni; znamię słupka czterodzielne. Płatki korony jasnopurpurowe lub liliowe, na końcu sercowato wcięte, długości 6-10 mm. Działki kielicha jajowato-lancetowate, tępe.
Owoce: Długa nibyzalążnia rozwija się w czterokanciastą torebkę, która po dojrzeniu pęka, rozchylając końce na boki i uwalniając nasiona opatrzone puchem.
Gatunki podobne: Wierzbownica górska (Epilobium montanum) ma wyraźnie piłkowane i szersze liście, zwłaszcza u podstawy.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia, rzadziej do września. Występuje w rowach, w szuwarach lub zaroślach nadrzecznych, na brzegach wód stojących i płynących, na podmokłych duktach leśnych. Rośnie na glebach gliniastych, żyznych. 2n = 36.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z innymi gatunkami wierzbownic. Mieszaniec z E. montanum to E. ×limosum Schur, z E. palustre to E. ×rivulare Wahlb., z E. lamyi to E. ×palatinum F.W. Schultz, z E. roseum to E. ×persicinum Rchb. z E. obscurum to E. ×dacicum^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
↑ Epilobium parviflorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Epilobium parviflorum. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-02-05]. (ang.).
↑ Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wolfgang Hensel: Zioła. Warszawa: 2001. ISBN 83-88729-11-X.
Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00129-1.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Apteka Bonifratrów. (pol.).
Wpływ wierzbownicy drobnokwiatowej na łagodny przerost gruczołu krokowego (pol).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).

[iucn-3] Epilobium parviflorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Epilobium parviflorum. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-02-05]. (ang.).

[5] Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.

[6] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]