Erdenet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erdenet
Эрдэнэт
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Mongolia

Ajmak

orchoński

Data założenia

1975

Powierzchnia

208 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności
• gęstość


83 379
401 os./km²

Nr kierunkowy

+976 (0)135

Kod pocztowy

61020

Tablice rejestracyjne

OP

Położenie na mapie Mongolii
Mapa konturowa Mongolii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Erdenet”
Ziemia49°01′40″N 104°02′40″E/49,027778 104,044444
Strona internetowa

Erdenet (mong. Эрдэнэт) – drugie co do wielkości (po Ułan Bator) miasto Mongolii, stolica ajmaku orchońskiego.

W 2010 roku liczyło 83,4 tys. mieszkańców[1]. W 1976 miasto zamieszkiwało 17 tys. osób, a w 1984 – 40,5 tys.

Budowę miasta rozpoczęto w 1974 roku, 1 stycznia 1976 uzyskało status miasta wydzielonego (niepodlegającego ajmakowi). Miasto założono w celu eksploatacji złóż w odkrywkowej, jednej z największych kopalń miedzi i molibdenu w Azji. Bardzo bogate rudy zawierają średnio 0,85% Cu i 0,012% Mo. Pierwsze prace przy budowie odkrywki zaczęto w 1973, wkrótce też rozpoczęto budowę wielkiego zakładu wzbogacania rud. W 1978 otwarto kopalnię i zakład wzbogacania, w którym uzyskuje się granulat 35% Cu i 38% Mo.

Poczynając od 1975 zbudowano linię kolejową łączącą Darchan i kolej transmongolską z nowym centrum przemysłowym w Erdenet.

Oprócz przemysłu wydobywczego w Erdenet u schyłku lat 70. XX wieku powstały także inne fabryki, m.in. fabryka materiałów budowlanych, odzieży i kombinat spożywczy, a także fabryka produkująca dywany. Zbudowano też elektrociepłownię bazującą na węglu brunatnym z leżącego koło Darchanu złoża w Szaryn gol. Praktycznie wszystkie większe inwestycje w mieście w latach 70., w tym kopalnia i zakład wzbogacania, powstały dzięki finansowaniu przez ZSRR oraz zostały zbudowane przez specjalistów z ZSRR.

Od 1994 jest stolicą nowego ajmaku.

W Erdenet ma swą siedzibę Muzeum Ajmaku oraz założony w 1991 roku klasztor lamajski Gandan Szadurwijn chijd.

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Głabuś M., 2008: Mongolia. Wyd. Dialog.
  • Gungaadasz B., 1986: Mongolska Republika Ludowa. PWN.