Ergilio Hato

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ergilio Hato
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1926
Otrabanda

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 2003
Otrabanda

Pozycja

bramkarz (czasami napastnik)

Kariera juniorska
Lata Klub
CRKSV Jong Holland
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1943–1959 CRKSV Jong Holland 101 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Curaçao
 Antyle Holenderskie
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Curaçao
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
brąz Barranquilla 1946
Reprezentacja  Antyle Holenderskie
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Gwatemala 1950
Igrzyska panamerykańskie
brąz Meksyk 1955

Ergilio Hato (ur. 7 listopada 1926 w Otrobandzie (część Willemstad), zm. 18 grudnia 2003 tamże) – piłkarz z Antyli Holenderskich grający na pozycji bramkarza. Nosił przydomki Pantera Negra (Czarna Pantera), Vliegende Vogel (Latający Ptak) i Man van Elastiek (Elastyczny Człowiek).

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Przez całą karierę reprezentował klub CRKSV Jong Holland Willemstad.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1946 grał w reprezentacji Curaçao na Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów, na których drużyna wywalczyła brązowy medal[1]. W tym samym roku grał też w turnieju zorganizowanym z okazji 25-lecia istnienia związku piłkarskiego Curaçao. Hato został bohaterem drużyny, gdyż puścił tylko 1 gola w zawodach, a także w ostatnim meczu zdobył bramkę z karnego[2]. W 1950 ponownie wziął udział w Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów, tym razem w barwach Antyli Holenderskich, które zdobyły złoty medal[3]. Rozegrał jeden mecz na igrzyskach w 1952 z Turcją. W 1953 wziął udział w mistrzostwach CCCF (Ameryki Środkowej i Karaibów) w barwach Antyli[4]. W 1955 ponownie wystąpił w tej imprezie reprezentując Curaçao jako bramkarz i napastnik i zdobywając 1 gola w anulowanym meczu z Gwatemalą[5]. Był też w składzie Antyli Holenderskich na Igrzyska Panamerykańskie 1955, na których ta reprezentacja zdobyła brąz[6].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na cześć piłkarza został nazwany jeden ze stadionów w Willemstad. W 2003 została wydana książka pt. „Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel: de hoge vlucht van een voetballegende” opowiadająca o życiu piłkarza[7][8][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Myk Cameron, Barrie Courtney, Erik Garin, Neil Morrison, Eliézer Sebastián Pérez Pérez, Karel Stokkermans: Central American and Caribbean Games 1946 (Barranquilla, Colombia). rsssf.com. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).
  2. Karel Stokkermans: C.V.B. Silver Jubilee Tournament 1946 (Willemstad). rsssf.com. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).
  3. Myk Cameron, Erik Garin: Central American and Caribbean Games 1950 (Guatemala). rsssf.com. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).
  4. Ken Knight, Neil Morrison, Pieter Veroeveren: CCCF Championship 1953 (San José, Costa Rica, Mar 8-21). rsssf.com. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).
  5. Ken Knight, Neil Morrison, Karel Stokkermans, Pieter Veroeveren: CCCF Championship 1955 (Tegucigalpa, Honduras, Aug 14-28). rsssf.com. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).
  6. Barrie Courtney, Neil Morrison, José de Jesus Mora Rivera: Panamerican Games 1955 (Ciudad de México). rsssf.com. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).
  7. Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel. sportgericht.nl. [dostęp 2013-11-20]. (niderl.).
  8. Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel. swpbook.com. [dostęp 2013-11-20]. (niderl.).
  9. Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel: de hoge vlucht van een voetballegende. worldcat.org. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]

  • Nancy S. van de Wal, Valdemar Marcha: Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel: de hoge vlucht van een voetballegende. Amsterdam: SWP, 2003. ISBN 978-90-6665-546-1. OCLC 66791202. (niderl. • papiamento).