Erhu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erhu

Erhu (chiń. 二胡; pinyin èrhú) – chiński instrument smyczkowy, powstały w VII wieku. W owym czasie popularny był głównie wśród mniejszości narodowych w północno-zachodniej części Chin. Erhu posiada dwie struny i należy do rodziny huqin (chiń. 胡琴; pinyin húqín). Barwa dźwięku jest zbliżona do ludzkiego głosu, zaś skala instrumentu wynosi do 3 oktaw. Erhu również nazywane jest „chińskimi skrzypcami”. Jego rola podobna jest do partii skrzypiec w orkiestrze klasycznej.

Erhu często używano jako instrumentu akompaniującego w operze.

Po 1949 roku rozwijała się bardzo szybko sztuka gry na instrumencie oraz jego techniczne ulepszanie.

Erhu jest głównym instrumentem w chińskiej ludowej orkiestrze dętej i smyczkowej. Na Erhu można grać zarówno utwory solowe, jak też używać jej jako instrumentu akompaniującego.

Jest bardzo popularny wśród ludności Chin.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]