Erich Brandenberger

Erich Brandenberger

Gen. Erich Brandenberger (z lewej) rozmawia z Erichem von Mansteinem
General der Panzertruppe
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1892 Augsburg
Data i miejsce śmierci	21 czerwca 1955 Bonn
Przebieg służby
Lata służby	1911-1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa

Erich Brandenberger (ur. 15 lipca 1892 w Augsburgu , zm. 21 czerwca 1955 w Bonn) – niemiecki wojskowy.

Urodził się w rodzinie szklarza Józefa Brandenbergera. W czasie I wojny światowej służył w 27 Dywizji piechoty, osiągając stopień porucznika. Następnie od 1923 kontynuował służbę w Reichswerze. Po dojściu Hitlera do władzy w 1933 był oficerem sztabowym jednostek okręgu Hessen-Darmstadt (major). Wraz z wybuchem II wojny światowej został szefem sztabu jednostek pogranicznych grupy "Eifel", następnie był szefem sztabu XXIII Korpusu Armii.

Od lutego 1941 do połowy stycznia 1943 dowodził 8 dywizją pancerną, a następnie XXXVI Korpusem Piechoty. W listopadzie 1943 otrzymał nominację na generała wojsk pancernych (General der Panzertruppe - odpowiednik generała broni). Za udział w walkach w 1944 otrzymał Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża wraz z Liśćmi Dębu. W grudniu podczas niemieckiej kontrofensywy w Ardenach dowodził 7 armią, chroniącą lewe skrzydło nacierających sił pancernych. Pod koniec wojny objął dowództwo kolejno nad XIX Korpusem Armii i 19 Armią.