Ernest (książę Brunszwiku)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest
książę Brunszwiku
(z Magnusem I Pobożnym)
Okres

od 1344
do 1345

Poprzednik

Otto Łagodny

Następca

podział księstwa Brunszwiku

książę Getyngi
Okres

od 1345
do 1366 lub 1367

Poprzednik

podział księstwa Brunszwiku

Następca

Otto

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data urodzenia

ok. 1305

Data śmierci

1366 lub 1367

Ojciec

Albrecht II Tłusty

Matka

Ryksa

Żona

Elżbieta

Ernest (ur. ok. 1305 r., zm. 1366 lub 1367 r.) – książę Brunszwiku od 1344 r., od 1345 w części księstwa z Getyngą, z dynastii Welfów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ernest był jednym z licznych synów księcia Getyngi i Brunszwiku Albrechta II Tłustego oraz Ryksy, córki księcia Werle Henryka I. Ojciec zmarł, gdy Ernest był jeszcze dzieckiem – swą młodość spędził (wraz ze starszym bratem Magnusem pod opieką najstarszego spośród braci, Ottona Łagodnego. W 1344 r., po śmierci Ottona, który nie pozostawił synów, Magnus i Ernest przejęli rządy w jego księstwie. Rok później podzielili je między siebie: Magnus otrzymał Brunszwik i Wolfenbüttel, a Ernest mniej dochodowe części państwa z Getyngą.

Jego żoną była Elżbieta, córka landgrafa Hesji Henryka II Żelaznego. Mieli liczne dzieci, następcą Ernesta na tronie w Getyndze został jego najstarszy syn Otto I.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]