Ernest I (książę Brunszwiku-Grubenhagen)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest I
książę Brunszwiku-Grubenhagen
(z braćmi Henrykiem II i Wilhelmem)
Okres

od 1322
do 1361

Poprzednik

Henryk Dziwak

Następca

Albrecht I

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data urodzenia

1297/1305

Data śmierci

1361

Ojciec

Henryk Dziwak

Matka

Agnieszka z Turyngii

Żona

Adelajda z Everstein-Polle

Dzieci

Otto, Albrecht I, Jan, Adelajda, Agnieszka, Anna, Ernest, Fryderyk, Anna, nn.

Ernest I (ur. 1297/1305 r., zm. 1361 r.) – wspólnie z braćmi książę Brunszwiku-Grubenhagen od 1322 r. z dynastii Welfów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ernest był jednym z synów pierwszego księcia Brunszwiku-Grubenhagen Henryka I Dziwaka i Agnieszki, córki landgrafa Turyngii, margrabiego Miśni i palatyna saskiego Albrechta II Wyrodnego z dynastii askańskiej. Wraz z braćmi: Henrykiem II, Wilhelmem oraz Janem (ten już w 1325 r. poświęcił się karierze duchownej) objął po śmierci ojca w 1322 r. rządy w księstwie Brunszwiku-Grubenhagen.

Był żonaty z Adelajdą z rodu hrabiów Everstein-Polle, z którą miał liczne dzieci, w tym swego następcę Albrechta I, córkę Adelajdę, która poślubiła księcia słupskiego Bogusława V oraz Ernesta, opata Korbei. Albrecht został po śmierci Ernesta jedynym władcą księstwa Grubenhagen – synowie starszego brata Erneta, Henryka, nie objęli dziedzictwa ojca, które ten rozprzedał, a drugi z braci Ernesta Wilhelm zmarł bezpotomnie w 1360 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]