Ernest Karol Habsburg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez LadyDaggy (dyskusja | edycje) o 15:11, 26 lut 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Ernest Karol Habsburg
Ilustracja
generał kawalerii generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1824
Mediolan

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1899
Arco

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Austriackiego
cesarska i królewska armia

Jednostki

48 Pułk Piechoty
XI Korpus Austro-Węgier
III Korpus Austro-Węgier

Główne wojny i bitwy

Wiosna Ludów
wojna prusko-austriacka (Bitwa pod Sadową)

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Austria) Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Komandor Orderu Orła Białego (Serbia) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty)

Ernest Karol Habsburg, niem.: Ernst Karl Felix Maria Rainer Gottfried Cyriak von Österreich (ur. 8 sierpnia 1824 w Mediolanie, zm. 4 kwietnia 1899 w Arco) – arcyksiążę Domu Habsbursko-Lotaryńskiego, generał kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys

Był synem arcyksięcia Rainera Józefa Habsburga, wicekróla Lombardii i bratanka cesarza Franciszka I, oraz księżniczki Elżbiety Sabaudzkiej, córki Karola Emmanuela, księcia Carignan, młodszej siostry Karola Alberta, króla Sardynii). Jego rodzeństwem byli: Maria Karolina (1821-1844), Maria Adelajda (1822-1855), Leopold Ludwig (1823-1898), Zygmunt Leopold (1826-1891), Rajner Ferdynand Habsburg (1827-1913), Henryk Antoni Habsburg (1828-1891), Maksymilian Karol (1830-1839).

Służbę wojskową rozpoczął w garnizonie w Mediolanie. Został oficerem Armii Cesarstwa Austriackiego. Od 1845 był właścicielem 48 Pułkiem Piechoty Cesarstwa Austriackiego w stopniu pułkownika. W 1847 mianowany generałem majorem. Podczas Wiosny Ludów walczył w Mediolanie. W 1849 brał udział w walkach przeciw oddziałom Giuseppe Garibaldiego. Udało mu się odnieść sukces spychające je pod wzgórzem Tessano w stronę San Marino i zmuszając do podjęcia rokowań. Następnie rozbroił oddziały przeciwnika. W 1850 został awansowany do stopnia marszałka polnego porucznika.

W latach 50. stacjonował w Pressburgu. Od 1858 był dowódcą XI Korpusu w Budapeszcie, później III Korpusu w Karyntii i Krainie. Podczas wojny prusko-austriackiej brał udział w bitwie pod Sadową 3 lipca 1866. Następnie był generałem w Styrii, Karyntii i Krainie. W nowo utworzonej cesarskiej i królewskiej armii został mianowany generałem kawalerii w 1867. Rok później wycofał się ze służby wojskowej.

Wraz z rodziną brata Rajnera zamieszkiwał w „Fürstenhaus” w Arco. Został pochowany w krypcie Ferdynanda w Krypcie Kapucyńskiej w Wiedniu.

Jego partnerką życiową była Laura Skublics de Velike et Bessenyö (1826-1865), pochodząca z węgierskiej niższej szlachty, od 1843 do 1856 żona Ignaca Csendheliego (miała z nim dwie córki: Franziska i Luiza). Ernest i Laura żyli bez ślubu, mimo że niektóre źródła wskazywały na to (dokument zawarcia małżeństwa miał bowiem zostać sfałszowany). Ich dziećmi byli: Laura (1858–1901), Ernest (1859–1920), Henryk (1861–1888), Clothilde (1863–1953). Partnerka Ernesta używała tytułu baronessa von Wallburg i takiego też przydomku nadawano przy chrzcie św. ich dzieciom.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Ernst, Erzherzog von Österreich (08.08.1824 – 04.04.1899). bildarchivaustria.at. [dostęp 22 marca 2015].
  2. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Bibliografia