Ernest Ludwik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Ludwik
Ilustracja
ilustracja herbu
książę wołogoski
Okres

od 1569
do 1592

Poprzednik

Jan Fryderyk
Bogusław XIII

Następca

Filip Juliusz

Dane biograficzne
Dynastia

Gryfici

Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1545
Wolgast

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 1592
Wolgast

Miejsce spoczynku

kościół św. Piotra w Wolgast

Ojciec

Filip I wołogoski

Matka

Maria Saska

Żona

Zofia Jadwiga

Dzieci

Jadwiga Maria,
Elżbieta Magdalena,
Filip Juliusz

Ernest Ludwik, zwany Pięknym (ur. 1 listopada 1545 w Wołogoszczy, zm. 17 czerwca 1592, tamże[1]) – od 1569 samodzielny książę wołogoski, syn Filipa I, z dynastii Gryfitów.

Życie i panowanie[edytuj | edytuj kod]

Był czwartym dzieckiem i jednocześnie czwartym synem (a trzecim, który dożył wieku dojrzałego) Filipa I, księcia pomorskiego, szczecińskiego i wołogoskiego oraz Marii, elektorówny saskiej. Podejmował naukę na uczelniach w Greifswaldzie, Wittenberdze oraz Paryżu[2]. Uczestniczył wielokrotnie w podróżach po krajach europejskich. Zwiedził m.in. Francję i Wielką Brytanię[3].

Po rezygnacji z władzy stryja Barnima IX Pobożnego, w wyniku podziału księstwa z 25 lipca 1569 otrzymał Księstwo Wołogoskie, w którym władzę odstąpił mu starszy brat Bogusław XIII[4]. Przed 1577 planował małżeństwo z pomorską szlachcianką Sydonią von Bork, które uniemożliwiła mu rodzina (po wielu latach, Sydonia von Bork, oskarżona o czary i spowodowanie z zemsty wygaśnięcia dynastii, została skazana na śmierć)[2][5].

Zainteresowany był rozwojem budownictwa, dokonał m.in. przebudowy zamku w Wołogoszczy, po pożarze w 1557[3]. Popadał w konflikty, z rządzącym Księstwem Szczecińskim, najstarszym bratem Janem Fryderykiem nie tyle w kwestiach gospodarczych, co osobistych[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Z małżeństwa z Zofią Jadwigą, córką Juliusza, księcia brunszwickiego na Wolfenbüttel i Jadwigi Hohenzollern[5], pochodziło troje dzieci:

Genealogia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy I pomorski
ur. 11 IV 1493
zm. na przeł. 9/10 V 1531
Amelia reńska
ur. 25 VII 1490
zm. 6 I 1525
Jan
ur. ?
zm. ?
Małgorzata (Anhalt)
ur. ?
zm. ?
         
     
  Filip I wołogoski
ur. 14/15 VII 1515
zm. 14 II 1560
Maria Saska
ur. 15 XII 1516
zm. w okr. 5–7 I 1583
     
   

Zofia Jadwiga
ur. 1 XII 1561
zm. 30 I 1631
OO   20 X 1577

Ernest Ludwik
ur. 1 XI 1545

,zm. 17 VI 1592

                   
                   
               
Filip Juliusz
ur. 27 XII 1584
zm. 6 II 1625
Elżbieta Magdalena
 ur. p. 14 VI 1580
 zm. 23 II 1649
Jadwiga Maria
 ur. 19 III 1579
 zm. 16 IV 1606

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Sarkofag Ernesta Ludwika w kościele św. Piotra w Wołogoszczy

Książę zmarł po ciężkiej chorobie 7 czerwca 1592 i złożony został do grobu 19 lipca, w cynowej trumnie, w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Piotra w Wołogoszczy. W testamencie wyznaczył na opiekuna swojego brata Bogusława XIII, który miał sprawować regencję w księstwie wołogoskim do osiągnięcia wieku sprawnego (co nastąpiło w 1603) przez syna Filipa Juliusza[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 454–456.
  2. a b c K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 119.
  3. a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 181.
  4. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 454.
  5. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 455.
  6. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 477–479.
  7. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 454–455, 478.
  8. J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 182.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Opracowania[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa (opracowania)[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa (online)[edytuj | edytuj kod]