Ernesto Cucchiaroni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernesto Cucchiaroni
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ernesto Bernardo Cucchiaroni

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1927
Posadas

Wzrost

169 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
?–1949 Rivadavia Lincoln
1949–1954 CA Tigre
1955–1956 Boca Juniors 44 (16)
1956–1958 AC Milan 41 (7)
1958–1959 Real Jaén
1959–1963 UC Sampdoria 138 (40)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1955–1956 Argentyna 11 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ernesto Bernardo Cucchiaroni (ur. 16 listopada 1927, zm. 4 lipca 1971) – piłkarz argentyński noszący przydomki El Loco i Tito, napastnik (lewoskrzydłowy). Wzrost 169 cm, waga 70 kg.

Urodzony w Posadas Cucchiaroni w piłkę zaczął grać w klubie Rivadavia Lincoln, skąd w 1949 roku przeszedł do klubu CA Tigre, w którym grał do końca 1954 roku.

Już jako gracz klubu Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1955, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Cucchiaroni zagrał w dwóch meczach – z Urugwajem (debiut w reprezentacji) i Chile.

Po zwycięskim turnieju kontynentalnym 30 kwietnia 1955 roku zadebiutował w barwach klubu Boca Juniors podczas wygranego 3:2 ligowego meczu z Newell's Old Boys Rosario.

Nadal jako piłkarz klubu Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1956, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Cucchiaroni zagrał w czterech meczach – z Peru, Chile (w 75 minucie wyrzucił go z boiska brazylijski sędzia João Baptista Laurito), Paragwajem i Brazylią.

Ostatni raz w barwach Boca Juniors zagrał 26 sierpnia 1956 w wygranym 2:1 ligowym meczu z CA Huracán. Łącznie w Boca Juniors Cucchiaroni rozegrał 44 mecze (3960 minut) i zdobył 16 bramek. Wkrótce potem przeniósł się do Europy, gdzie grał we włoskim klubie AC Milan, z którym w sezonie 1956/57 zdobył tytuł mistrza Włoch. Razem z klubem AC Milan Cucchiaroni dotarł do finału Pucharu Mistrzów w sezonie 1957/58, gdzie jego klub przegrał po dogrywce 2:3 z madryckim Realem.

W Milanie Cucchiaroni grał do 1958 roku – rozegrał w sumie 41 meczów i zdobył 7 bramek. Następnie na rok przeniósł się do hiszpańskiego klubu Real Jaén. W 1959 roku został graczem klubu UC Sampdoria – ostatniego klubu w swej karierze. Do 1963 roku rozegrał w Sampdorii 138 meczów i zdobył 40 bramek.

W reprezentacji Argentyny Cucchiaroni rozegrał 11 meczów i nie zdobył żadnej bramki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]