Ernesto Corripio y Ahumada

Ernesto Corripio y Ahumada

Kardynał prezbiter
Nuestro vivir es Cristo Naszym życiem jest Chrystus
Kraj działania	Meksyk
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1919 Tampico
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2008 La Noria Xochimilco
Arcybiskup Meksyku
Okres sprawowania	1977–1994
Prymas
Okres sprawowania	19 lipca 1977–29 września 1994
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	15 października 1942
Nominacja biskupia	27 grudnia 1952
Sakra biskupia	19 marca 1953
Kreacja kardynalska	30 czerwca 1979 Jan Paweł II
Kościół tytularny	Immacolata al Tiburtino

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	19 marca 1953
Konsekrator	Octaviano Márquez y Tóriz
Współkonsekratorzy	Serafín María Armora y González Luis Guízar y Barragán
Konsekrowani biskupi Arturo Antonio Szymanski Ramírez 1960 Francisco Maria Aguilera González 1979 Javier Lozano Barragán 1979 Carlos Talavera Ramírez 1980 Ricardo Watty Urquidi 1980 Luis Robles Díaz 1985 Abelardo Alvarado Alcántara 1985
Współkonsekrowani biskupi Estanislao Alcaraz y Figueroa 1959 Braulio Sánchez Fuentes 1970 Genaro Alamilla Arteaga 1974 Hermenegildo Ramírez Sánchez 1975 Domingo Jafet Herrera Castillo 1978 Lorenzo Cárdenas Aregullín 1978 Luis Reynoso Cervantes 1978 José de Jesús Martínez Zepeda 1997

Ernesto Corripio y Ahumada (ur. 29 czerwca 1919 w Tampico, zm. 10 kwietnia 2008 w La Noria, Xochimilco) – meksykański duchowny katolicki, arcybiskup miasta Meksyk, kardynał.

Życiorys

Studiował w seminarium w Puebla de los Angeles, święcenia kapłańskie przyjął 15 października 1942 w Rzymie; kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (do 1945). Powrócił do rodzinnej diecezji Tampico, wykładał i był wicerektorem miejscowego seminarium oraz pełnił funkcję sekretarza kurii biskupiej (1950–1952).

27 grudnia 1952 został mianowany biskupem pomocniczym Tampico, ze stolicą tytularną Zapara; sakry biskupiej udzielił mu 19 marca 1953 Octaviano Márquez Toriz, arcybiskup Puebla. W lutym 1956 Corripio został biskupem ordynariuszem Tampico; brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962–1965), a w lipcu 1967 przeszedł na stolicę arcybiskupią Antequera. Pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Meksyku (1967–1973). W marcu 1976 został arcybiskupem Puebla de los Angeles, a w lipcu 1977 – arcybiskupem miasta Meksyk. Uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie oraz konferencjach generalnych Episkopatów Latynoamerykańskich (na III konferencji w Puebla pełnił funkcję jednego z prezydentów).

30 czerwca 1979 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Immacolata al Tiburtino. Corripio brał udział w sesji plenarnej Kolegium Kardynalskiego w Watykanie w listopadzie 1979 oraz w pracach Rady Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej (od maja 1981). Był specjalnym wysłannikiem Jana Pawła II na pogrzebie zamordowanego arcybiskupa salwadorskiego Oscara Romero (marzec 1980) oraz na Narodowym Kongresie Maryjnym Boliwii w La Paz (styczeń-luty 1981).

Po osiągnięciu wieku emerytalnego (75 lat) zrezygnował z rządów archidiecezją Meksyk (wrzesień 1994), ale do czerwca 1995 pozostał jeszcze zwierzchnikiem archidiecezji jako administrator apostolski sede vacante. Na stolicy arcybiskupiej zastąpił go Norberto Rivera Carrera. Po ukończeniu 80. roku (1999) życia kardynał Corripio utracił prawo udziału w konklawe.

Wśród biskupów, którym udzielił sakry, był przyszły kardynał Javier Lozano Barragán (1979).

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy