Eugenia Zdebska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Sierotwiński
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1930
Dziedzice

Data i miejsce śmierci

1 maja 2007
Kraków

profesor nauk medycznych
Specjalność: kardiochirurgia dziecięca
Alma Mater

Akademia Medyczna w Krakowie

Doktorat

1964

Habilitacja

1980

Profesura

20 marca 1992[1]

Uczelnia

Akademia Medyczna w Krakowie

Odznaczenia
Order Uśmiechu
Grób Eugenii Zdebskiej na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Eugenia Maria Zdebska (ur. 15 grudnia 1930 w Dziedzicach, zm. 1 maja 2007 w Krakowie) – pionierka kardiochirurgii dziecięcej w Polsce. Absolwentka Akademii Medycznej w Krakowie z 1955 r., doktorat w roku 1964, habilitacja w roku 1980, a tytuł profesorski od 20 marca 1992. Szkoliła się na stażach zagranicznych, między innymi: w Harvard Medical Center w Bostonie, Filadelfii, w Hospital for Sick Children w Londynie i w Szpitalu Uniwersyteckim w Marsylii[2]. W 1974 r. dokonała wszczepienia rozrusznika serca u trzyipółletniej dziewczynki z całkowitym, wrodzonym blokiem przedsionkowo-komorowym, a także jako pierwsza zastosowała metodę hipotermii głębokiej z zatrzymaniem krążenia sposobem Barrata-Boyesa.

Jej kariera medyczna rozpoczęła się w Szpitalu Miejskim w Oświęcimu, gdzie pracowała w latach 1955-1959. Następnie została zatrudniona w Akademii Medycznej w Krakowie, początkowo jako asystent (1959-1966), a potem adiunkt w II Klinice Chirurgicznej (1966-1980). Szczeblami w rozwoju zawodowym było zdanie egzaminów specjalizacyjnych I° z chirurgii (1959) i II° z chirurgii dziecięcej (1967)[2].

W 1980 założyła Klinikę Kardiochirurgii Dziecięcej w Polsko-Amerykańskim Instytucie Pediatrii w Krakowie-Prokocimiu, którą kierowała do 1998 r. W tym czasie w Klinice przeprowadzono blisko 5 tysięcy operacji serca u dzieci, z czego 2 tysiące stanowiły zabiegi w krążeniu pozaustrojowym.

Od 1994 była damą Orderu Uśmiechu.

Została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. Eugenia Zdebska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-03-29].[martwy link]
  2. a b Lidia Becela, Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162 [dostęp 2022-02-10].
  3. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 328, ISBN 978-83-233-4527-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 1079