Eugeniusz Raabe

Eugeniusz Telesfor Raabe
Data i miejsce urodzenia	5 września 1874 ; Włocławek
Data i miejsce śmierci	2 października 1944 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	inżynier kolei linowych
Alma Mater	Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny

Eugeniusz Telesfor Raabe (ur. 5 września 1874 we Włocławku, zm. 2 października 1944 w Warszawie) – polski inżynier technolog, autor prac z dziedziny kolei linowych i dźwignic.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Telesfora (naczelnika poczty) i Kazimiery z Bonin-Sławianowskich. Ukończył studia na wydziale mechanicznym Instytutu Technologicznego^[1] w Petersburgu z dyplomem inżyniera technologa (1904). Pracował w warsztatach Drogi Żelaznej Nadwiślańskiej w Warszawie, kolejno jako pomocnik majstra, monter i inżynier wydziału trakcji. Po 1918 pracował w Ministerstwie Komunikacji, dochodząc do stanowiska radcy w Wydziale Mechaniczno-Trakcyjnym Departamentu Mechanicznego i Zasobów.

Poza pracą w Ministerstwie Komunikacji prowadził zajęcia z kreśleń technicznych na Politechnice Warszawskiej jako asystent i starszy asystent w Katedrze Części Maszyn i Katedrze Urządzeń. Był autorem artykułów dotyczących kolei linowych (głównie na łamach „Inżyniera Kolejowego”), m.in. o tatrzańskiej kolei Kuźnice-Kasprowy Wierch. W ramach „Biblioteki Technicznej Ministerstwa Komunikacji” wydał pionierskie w Polsce książki Kolejki linowe (1936) i Dźwigi osobowe i towarowe (1939).

Był członkiem Stowarzyszenia Techników Polskich w Warszawie i Związku Polskich Inżynierów Kolejowych (członek Zarządu Głównego). W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, przeżył tam powstanie warszawskie; zmarł w Warszawie w dniu kapitulacji powstania. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 183-4-27)^[2].

Był dwukrotnie żonaty: z Heleną, o nieustalonym nazwisku rodowym, z którą rozwiódł się, następnie ze Stefanią ze Śniegockich, I voto Dobrowolską, (zm. 1956).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu, Warszawa , 1933, s. 96.
↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK KSAWERY DOBROWOLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-09-20] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Kubiatowski, Eugeniusz Raabe, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXIX, 1986.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Raabe – publikacje w bibliotece Polona

[1] Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu, Warszawa , 1933, s. 96.

[2] Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK KSAWERY DOBROWOLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-09-20] .

[1]

[2]