Eugeniusz Rzymowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Rzymowski
Data i miejsce urodzenia

1895
Kutno

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1971
Wielka Brytania

Zawód, zajęcie

radiotechnik

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Eugeniusz Klemens Rzymowski (ur. 1895 w Kutnie, zm. 15 grudnia 1971 w Wielkiej Brytanii) – polski inżynier, konstruktor sprzętu radiotechnicznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa Rzymowskiego i Zofii z Chawłowskich. W 1914 rozpoczął studia w Państwowym Instytucie Politechnicznym w Petersburgu, przerwał je w 1916 i walczył podczas I wojny światowej. Do nauki powrócił w drugiej połowie lat 20., w 1929 na Politechnice Warszawskiej uzyskał dyplom inżyniera. Był kierownikiem laboratorium w Państwowej Wytworni Łączności w Warszawie. Pracował w warszawskich Zakładach Tele- i Radiotechnicznych, gdzie był konstruktorem sprzętu radiotechnicznego, należał do Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Od 1938 prowadził wykłady zlecone z radiotechniki na Politechnice Lwowskiej. Podczas II wojny światowej przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie znalazł zatrudnienie w Zakładach Badawczych Admiralicji Brytyjskiej, był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.

Eugeniusz Rzymowski pozostawił trzynaście prac naukowych, z których jedna została wydana w formie książkowej.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi w dziedzinie radjotechniki”.
  2. M.P. z 1929 r. nr 188, poz. 452 „za zasługi około rozwoju przemysłu wojennego”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]