Eugeniusz Szaposznikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Szaposznikow
8 1/3 zwycięstw
Ilustracja
Eugeniusz Szaposznikow (pierwszy z prawej)
Flight Lieutenant Flight Lieutenant
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1917
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1991
Nottingham

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Armée de l’air
RAF

Jednostki

111 eskadra myśliwska,
dywizjon 303,
dywizjon 316

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
kampania wrześniowa
bitwa o Anglię

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Lotniczy (trzykrotnie) Medal Wybitnej Służby Lotniczej od 1919 (Wielka Brytania)

Eugeniusz Szaposznikow (ur. 17 lipca 1917 w Warszawie[1], zm. 8 lipca 1991 w Nottingham[2]) – kapitan pilot Wojska Polskiego, kapitan (ang. Flight Lieutnant) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przeszkolenie lotnicze przeszedł w 1. pułku lotniczym. Brał udział w kampanii wrześniowej w 111 eskadrze myśliwskiej. 1 września w walce powietrznej uszkodził samolot bombowy He 111.

Po kampanii przez Rumunię dostał się do Francji. Latał w kluczu frontowym „Ce” por. Arsena Cebrzyńskiego przydzielonym do grupy pościgowej II/6. Po upadku Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał numer służbowy RAF 793414 i PSP P-1653[1]. Ponownie odbył przeszkolenie lotnicze i od 2 sierpnia 1940 roku służył w dywizjonie 303.

Brał udział w bitwie o Anglię. 31 sierpnia 1940 roku strącił Messerschmitta Bf 109, 7 września – Dorniera Do 215 i Bf 109, 11 września – dwa Bf 110, 23 września – Bf 109, 27 września – Bf 109, 7 października – Bf 109 (i drugi Bf 109 uszkodzony)[3].

Od maja 1941 był instruktorem w 8. Szkole Pilotażu. 14 grudnia 1943 roku skierowano go do 316. dywizjonu myśliwskiego. 21 grudnia 1943 r. przeszedł do dywizjonu 303, od 6 lipca 1944 dowodził eskadrą. Od połowy listopada 1944 ponownie w szkole pilotażu.

Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmienił nazwisko na Sharman. Zmarł 8 lipca 1991 roku, został pochowany na cmentarzu w Henor[2].

Zestrzelenia[edytuj | edytuj kod]

Na liście Bajana figuruje na 18. pozycji z 8 i 1/3 zestrzelonych i 1 uszkodzonym samolotem.

Zestrzelenia pewne:

  • 1/3 Hs 126 – kampania francuska
  • Bf 109 – 31 sierpnia 1940
  • Do 215 – 7 września 1940 (pilotował Hurricane’a V7244)
  • Bf 109 – 7 września 1940 (pilotował Hurricane’a V7244)
  • 2 × Bf 110 – 11 września 1940 (pilotował Hurricane’a V7244)
  • Bf 109 – 23 września 1940 (pilotował Hurricane’a V7244, zestrzelony Me 109E-7 nr 5094 z 3/LG2)
  • Bf 109 – 27 września 1940 (pilotował Hurricane’a V7244)
  • Bf 109 – 7 października 1940 (pilotował Hurricane’a V7244, zestrzelony Me 109E-4 nr 5391 z 4/LG2)

Uszkodzenia:

  • He 111 – 1 września 1939
  • Me 109 – 7 października 1940

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • podporucznik pilot – listopad 1941
  • porucznik – 1 listopada 1942
  • kapitan – 1 listopada 1944

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Szaposznikow Eugeniusz (Sharman). listakrzystka.pl. [dostęp 2019-02-21].
  2. a b c Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 509. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
  3. Józef Zieliński: 303 Dywizjon Myśliwski Warszawski im. Tadeusza Kościuszki.
  4. R. King, s. 398 – pomija to odznaczenie.
  5. R. King str. 398 podaje datę 18 maja 1948.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]