Kryl antarktyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Euphausia superba)
Kryl antarktyczny
Euphausia superba[1]
Dana, 1852
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

pancerzowce

Rząd

szczętki

Rodzina

Euphausiidae

Rodzaj

Euphausia

Gatunek

kryl antarktyczny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kryl antarktyczny (Euphausia superba) – gatunek skorupiaka, najbardziej znany spośród wszystkich gatunków kryla.

Cykl życia[edytuj | edytuj kod]

Jaja składane są blisko powierzchni i zaczynają tonąć. Możliwe, że kryl może rozmnażać się nie tylko przy powierzchni, ale także na głębokości kilkuset metrów. Na otwartym oceanie jaja zanurzają się przez około 10 dni, naupliusy wylęgają się na głębokości ok. 3000 metrów[3].

Główny okres tarła kryla antarktycznego przypada od stycznia do marca, zarówno powyżej szelfu kontynentalnego, jak i w górnym obszarze głębinowych obszarów oceanicznych. W typowy dla każdego kryla sposób, samiec dołącza spermatofor do otworu płciowego samicy. W tym celu pierwsze plecopody (nogi przymocowane do brzucha) samca są zbudowane jak narządy płciowe. Samice składają jednocześnie 6000–10 000 jaj. Są zapłodnione, gdy wychodzą z otworu narządów płciowych[4].

Zgodnie z klasyczną hipotezą Marriosis De 'Abrtona[5], zaczerpniętą z wyników wyprawy słynnego brytyjskiego statku badawczego RRS Discovery, rozwój jaj przebiega w następujący sposób: gastrulacja (rozwój jaja w zarodek) rozpoczyna się podczas opadania 0,6 mm jaja na półkę skalną, w obszarach oceanicznych na głębokości około 2 000–3 000 metrów. Jajo wykluwa się jako larwa nauplius; kiedy przeobrazi się w metanaupliusa, młode zwierzę zacznie migrować na powierzchnię w migracji znanej jako wzrost rozwojowy[3].

Następne dwa stadia larwalne są zwane drugimi naupliusami i metanaupliusami; nadal nie jedzą, ale są odżywiane przez pozostałe żółtko. Po trzech tygodniach młody kryl zakończy wspinanie. Mogą pojawiać się w ogromnych liczbach, 2 osobników na litr na głębokości 60 m. Rosną większe w kolejnych stadiach larwalnych (drugie i trzecie calyptopis, od pierwszego do szóstego furcilia). Rozwijają się u nich dodatkowe nogi, składane oczy i szczeciny. Przy 15 mm długości młody kryl przypomina habitus dorosłych. Osiąga dojrzałość po dwóch lub trzech latach. Jak wszystkie skorupiaki, kryl musi przejść linienie, aby rosnąć. Co około 13 do 20 dni zrzuca chitynowy egzoszkielet i pozostawia wylinkę.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała do 60-65 mm, masa do 2 gramów. Żyje od 2 do 10 lat. Żyje w olbrzymich ławicach, które rozciągają się na wiele kilometrów. Gatunek ten występuje w całym Oceanie Południowym, od strefy konwergencji antarktycznej do wybrzeży Antarktydy. Najchętniej występuje w pasie wód, które latem są wolne od stałej pokrywy lodowej, a zimą pokryte są stałym lub dryfującym lodem. W jednym metrze sześciennym wody morskiej żyją tysiące osobników. Żywi się algami i fitoplanktonem.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Stanowi bardzo ważne ogniwo łańcucha pokarmowego, pożywienie morskich ptaków, fok i wielorybów. Może być także spożywany przez ludzi.

Połowy[edytuj | edytuj kod]

W 1977 roku rozpoczęto komercyjne odławianie kryla antarktycznego.

Roczny połów kryla arktycznego na podstawie danych z bazy FOL.[6]
Myślnik oznacza brak połowów lub połów mniejszy od 500 ton.
Kraj Roczny połów w tys. ton.
  1980 81 82 83 84 85 86 87 88 89 1990 91 92 93 94 95 96 97 98 99 2000 01 02 03
Japonia 36 28 35 43 47 40 60 78 73 79 69 69 78 57 61 63 59 60 67 66 81 67 51 60
Korea Południowa - - 1 2 3 - - 2 2 2 4 1 1 - - - - - 3 0 7 8 14 20
Polska 0 - 0 0 - 0 2 3 5 8 3 10 15 7 8 13 22 14 20 20 20 14 16 9
Ukraina - - - - - - - - - - - - 55 - 13 59 10 - - 7 - 14 32 18
ZSRR/Rosja 441 420 492 186 69 228 333 344 310 258 326 249 103 2 - - - - - - - - - -
U.S. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2 12 10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Euphausia superba, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Euphausia superba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Field observations on the developmental ascent of larval ''Euphausia superba'' (Crustacea), „Polar Biology”, 2, 6, 1986, s. 121–126, DOI10.1007/BF00258263.
  4. How productive are Antarctic krill?, „BioScience”, 4, 36, 1986, s. 264–269, DOI10.2307/1310217, JSTOR1310217.
  5. James William Slessor Marr, The natural history and geography of the Antarctic krill (''Euphausia superba'' Dana), t. 32, 1962 ("Discovery" Reports), s. 33–464.
  6. Dane pobrane z FAO Fisheries Global Capture Production Database dla arktycznego kryla w dniu 24 czerwca 2005.