Europejska karta równości kobiet i mężczyzn w życiu lokalnym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Europejska karta równości kobiet i mężczyzn w życiu lokalnym została wprowadzona w maju 2006 roku przez Radę Gmin i Regionów Europy. Karta ta adresowana jest do władz lokalnych i regionalnych Europy. Władzom zaproponowano podpisanie niniejszego dokumentu i tym samym wprowadzenie jego postanowień na ich terytorium. Kartę od momentu jej opracowania podpisało 1514 gmin w 33 państwach (stan na 8 marca 2016)[1].

Sześć podstawowych zasad[edytuj | edytuj kod]

  • Równość kobiet i mężczyzn w poszanowaniu podstawowych praw;
  • W celu zapewnienia równości kobiet i mężczyzn poruszane muszą być kwestie różnorodnej dyskryminacji opartej na uprzedzeniach rasowych, niepełnosprawności, orientacji seksualnej, religii i sytuacji społeczno-ekonomicznej;
  • Zrównoważony udział kobiet i mężczyzn w procesie podejmowania decyzji w demokratycznym społeczeństwie;
  • Należy wykluczyć wszelkie stereotypy dotyczące płci oraz stosunki i uprzedzenia z nich wynikające
  • Władze lokalne i samorządowe przy podejmowaniu jakiejkolwiek decyzji powinny brać pod uwagę potrzeby obu płci w równym stopniu;
  • Wykorzystanie środków powinno być odpowiednio zaplanowane i wprowadzone w życie.

Początki karty[edytuj | edytuj kod]

Rada Gmin i Regionów Europy od dawna pracowała nad wyeliminowaniem wszelkiej dyskryminacji, także tej związanej z płcią. W 2005 roku, przy współfinansowaniu Komisji Europejskiej, prowadziła projekt Miasto dla równości. Nadrzędnym celem tego projektu było zbieranie informacji o rzeczywistych przypadkach równouprawnienia płci wśród władz lokalnych w Europie, jak również stworzenie metodologii mającej pomóc lokalnym urzędnikom w osiągnięciu rzeczywistego równouprawnienia w gminach. W końcowej fazie projektu, Rada Gmin i Regionów Europy, korzystając ze środków finansowych Komisji Europejskiej, zaangażowała się w nowy projekt mający na celu stworzenie karty równości kobiet i mężczyzn w życiu lokalnym. Przedsięwzięcie to dążyło do zachęcenia lokalnych polityków do podpisania dokumentu i tym samym do wprowadzenia postanowień karty w życie.

Karta w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Nysa jest pierwszą gminą w Polsce, która podpisała Kartę i wdraża ją, przyjmując „Równościowy plan działania dla gminy Nysa na lata 2008–2010”[2].

Dnia 11.02.2020 Rada Miasta Poznania przyjęła Europejską kartę równości kobiet i mężczyzn w życiu lokalnym. Podczas sesji Rady Miasta protestowało grono mieszkańców, którzy nie chcieli zgodzić się na przyjęcie przez radnych Karty.[3] Za przyjęciem dokumentu opowiedziało 23 radnych, przeciw było 10 – radni PiS i jeden radny Koalicji Obywatelskiej.[4] Wojewoda unieważnił tę uchwałę Rady Miasta.[5]

11.10.2021 Kartę podpisało 16 samorządów: Bydgoszcz, Chełmno, Jasło, Krosno, Lublin, Ostrów Wielkopolski, Płońsk, Poznań, Pruszków, Puck, Skarżysko Kamienna, Sopot, Świdnica, Wałbrzych, Wołomin i Warszawa.[6]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Charter in figures, Observatory. European Charter for Equality of Women and Men in Local Life (www.charter-equality.eu) [dostęp: 8.03.2016]
  2. Nysa: Europejska Karta Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym. [dostęp 2014-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].
  3. Krzyże i różańce nie pomogły. Poznań przyjął Europejską Kartę Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym [online], epoznan.pl [dostęp 2020-02-12] (pol.).
  4. Poznań: Rada Miasta przyjęła Europejską kartę równości [online], Do Rzeczy, 11 lutego 2020 [dostęp 2020-02-12] (pol.).
  5. Wojewoda unieważnił uchwałę Rady Miasta wprowadzającą Europejską Kartę Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym [online], epoznan.pl [dostęp 2020-03-19] (pol.).
  6. Kilkanaście samorządów podpisało Europejską Kartę Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym [online], Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2021-11-15] (pol.).