Eva Perón

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eva Perón
Ilustracja
María Eva Duarte de Perón
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1919
Los Toldos

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1952
Buenos Aires

Rodzaj działalności

aktorka, działaczka polityczna
i społeczna

Przynależność

Partia Justycjalistyczna

podpis
Odznaczenia
Łańcuch Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna) Krzyż Wielki Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia) Komandor Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Krzyż Wielki Narodowego Orderu Zasługi (Ekwador) Krzyż Wielki Narodowego Orderu Honoru i Zasługi (Haiti) Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Boyacá (Kolumbia) Krzyż Wielki Orderu Orła Azteków (Meksyk) Krzyż Wielki Narodowego Orderu Zasługi (Paragwaj) Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru Wielka Wstęga Orderu Umajjadów (Syria)
Strona internetowa

Eva „Evita” Perón, właśc. María Eva Duarte de Perón (ur. 7 maja 1919 w Los Toldos, zm. 26 lipca 1952 w Buenos Aires) – żona prezydenta Argentyny Juana Peróna, działaczka polityczna i społeczna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dorastała w biedzie. W młodości wraz z siostrą Ermindą często tworzyły razem małe przedstawienia teatralne. Jej matka, Juana Ibaguren, miała czworo dzieci z Juanem Duarte, który zginął w wypadku samochodowym, gdy Eva miała 6 lat. Chociaż para nigdy nie wzięła ślubu, zarówno ona, jak i jej dzieci używała nazwiska Duarte[1].

W 1930 roku rodzina przeniosła się do Junín, w poszukiwaniu szansy na lepsze życie dla swoich dzieci. Starsze rodzeństwo znalazło pracę, a Eva i jej siostra zapisały się do szkoły. Jako nastolatka, młoda Eva zafascynowała się światem filmu; w szczególności uwielbiała amerykańskie gwiazdy filmowe. Postanowiła, że pewnego dnia opuści swoje miasto i życie w ubóstwie i przeniesie się do Buenos Aires, aby zostać słynną aktorką.

Wbrew woli matki Eva przeprowadziła się do Buenos Aires w 1935 roku, mając zaledwie 15 lat. Szczegóły jej wyjazdu pozostają owiane tajemnicą. Według jednej z wersji Eva udała się do stolicy pociągiem wraz z matką, rzekomo w celu odbycia przesłuchania do stacji radiowej. Kiedy Evie udało się znaleźć pracę w radiu, jej wściekła matka wróciła do Junin bez niej. W innej wersji Eva poznała w Junin popularnego piosenkarza i przekonała go, by zabrał ją ze sobą do Buenos Aires.

W obu przypadkach Eva przeniosła się do Buenos Aires na stałe. Do Junin wracała tylko na krótkie wizyty u rodziny. Starszy brat Juan, który przeniósł się do stolicy, miał za zadanie pilnować swojej siostry[2]

Amatorsko dorabiała jako aktorka teatralna i filmowa[3]. 15 stycznia 1944 miało miejsce trzęsienie ziemi w San Juan. Szef narodowego departamentu pracy Juan Domingo Perón wezwał argentyńskich artystów do zbierania pieniędzy, żeby wspomóc ofiary trzęsienia ziemi. Eva Duarte była jedną z kwestujących artystek. Ostatnim punktem zbiórki pieniędzy był benefis, na którym 22 stycznia 1944 roku zapoznała się z politykiem. Była ona jego zwolenniczką, co wykorzystywała podczas pracy w radiu, gdzie nadawała audycję wychwalające Juana Peróna[2]. W 1945 roku wzięli ślub[4]. Po aresztowaniu męża zorganizowała demonstracje, które doprowadziły do jego uwolnienia[4]. Współtwórczyni doktryny peronizmu[5]. W czasie rządów męża odpowiadała za politykę socjalną, współpracę ze związkami zawodowymi i prowadzenie organizacji kobiecej. Była bardzo popularna pośród obywateli[5]. W 1947 doprowadziła do przyznania kobietom praw wyborczych.

W lipcu 1948 stworzyła Fundację Evy Perón, ponieważ otrzymywała tysiące listów dziennie od potrzebujących ludzi, którzy prosili o jedzenie, ubrania i inne artykuły pierwszej potrzeby. Fundacja otrzymywała darowizny od firm, związków i pracowników, ale te darowizny były często wymuszane. Za nieudzielenie wsparcia groziły kary pieniężne, a nawet więzienie. Część jej przeciwników oskarżało ją o przywłaszczanie sobie pieniędzy z datków, jednak nic takiego nie zostało udowodnione. Pomimo podejrzeń wobec Evy Perón, fundacja zrealizowała wiele ważnych celów, przyznając stypendia, budując domy, szkoły i szpitale[2].

W 1951 wojsko nie dopuściło jej do kandydowania na wiceprezydenta[5].

Eva Perón chorowała na raka szyjki macicy. Była poddana histerektomii oraz jako pierwsza kobieta w Argentynie przyjęła chemioterapię. Zmarła w wieku 33 lat, 26 lipca 1952 o godz. 20:25[6].

Musical[edytuj | edytuj kod]

Jej życie i kariera stały się podstawą dla powstałego w 1976 musicalu Evita, skomponowanego przez Andrew Lloyda Webbera do libretta Tima Rice’a[3]. W 1996 brytyjski reżyser Alan Parker zrealizował film z Madonną i Jonathanem Pryce'm w rolach głównych.

Serial[edytuj | edytuj kod]

W roku 2022 miała miejsce premiera serialu Santa Evita opartego na książce Tomás'a Eloy'a Martínez'a o tym samym tytule. Rolę Evy Perón zagrała Natalia Oreiro.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biography com Editors, Eva Perón, Biography [dostęp 2022-12-30] (ang.).
  2. a b c Biography of Eva Perón, First Lady of Argentina, ThoughtCo [dostęp 2022-12-30] (ang.).
  3. a b Perón, Eva. encyclopedia.com. [dostęp 2017-09-11]. (pol.).
  4. a b Perón Eva. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2017-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-11)]. (pol.).
  5. a b c Perón Maria Eva, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-09-11].
  6. Duchowa Przywódczyni Narodu. Tajemnicza historia Evy Peron, Onet Kultura, 30 listopada 2022 [dostęp 2022-12-30] (pol.).