Everton Giovanella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Everton Giovanella
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1970
Caxias do Sul

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1992 CE Lajeadense 38 (8)
1993 SC Internacional 12 (2)
1993–1994 Estoril Praia 15 (1)
1994–1995 FC Tirsense 29 (0)
1995–1996 CF Os Belenenses 19 (3)
1996–1999 UD Salamanca 106 (4)
1999–2006 Celta Vigo 128 (1)
2007–2008 Coruxo FC 24 (1)
W sumie: 371 (20)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Everton Giovanella (ur. 13 września 1970 w Caxias do Sul) – brazylijski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika.

Zawodową karierę rozpoczął w małym klubiku CE Lajeadense. W 1993 roku rozegrał 12 spotkań w rodzimej ekstraklasie – był wówczas graczem SC Internacional. Przygodę z futbolem kontynuował w portugalskiej Primeira Lidze, gdzie bronił barw Estorilu Praia, FC Tirsense oraz stołecznych CF Os Belenenses – dla tych trzech klubów zdobył ogółem cztery gole w 63 występach ligowych.

Lwią część przygody z futbolem Everton związał z Hiszpanią. Od 1996 do 1999 roku grał w Salamance (w swoim pierwszym sezonie wywalczył z nią awans do Primera División; z klubem tym pożegnał się dwa lata później, tuż po spadku do Segunda División oraz przybyciu Grzegorza Mielcarskiego), ale największe sukcesy święcił z Celtą Vigo. Z ekipą tą był związany umową w latach 1999–2006. Podczas jego pobytu na Estadio Balaídos klub plasował się na czołowych lokatach w La Liga (najlepszym osiągnięciem było 4. miejsce w sezonie 2002/2003), w 2000 roku wygrał Puchar Intertoto, dwukrotnie grał w ćwierćfinale Pucharu UEFA (w sezonie 1999/2000 wyeliminowało go RC Lens, zaś w sezonie 2000/2001FC Barcelona), a raz w 1/8 finału Ligi Mistrzów (wyeliminowany przez Arsenal w sezonie 2003/2004). Od 2002 roku brazylijski pomocnik był już tylko rezerwowym. Kariera Giovanelli załamała się pod koniec roku 2004, gdy w organizmie zawodnika wykryto niedozwoloną substancję dopingującą, nandrolon. Wiele razy odwoływał się on od kary dwuletniej dyskwalifikacji (weszła w życie we wrześniu 2005 roku), ale apelacje nie przyniosły skutku. W zespole z Miasta Oliwnego rozegrał 128 spotkań we wszystkich rozgrywkach, zdobył jednego gola. W samej Primera División zgromadził zaś na swoim koncie w sumie 149 potyczek.

Po odbyciu zawieszenia wrócił do gry w piłkę nożną na zaledwie rok – jako gracz czwartoligowego wówczas Coruxo FC w 2008 zdecydował o zakończeniu kariery.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]