Ewa Bojar

Ewa Bojar
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1949 ; Lublin
	profesor nauk ekonomicznych
	Specjalność: makroekonomia, polityka regionalna, rozwój regionalny, zarządzanie przedsiębiorstwem
Alma Mater	Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Doktorat	1980
Habilitacja	1992
Profesura	30 czerwca 2003
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Lubelska
	Odznaczenia

Ewa Bożenna Bojar (ur. 16 maja 1949 w Lublinie) – polska ekonomistka specjalizująca się w polityce regionalnej i zarządzaniu, profesor nauk ekonomicznych, profesor zwyczajna Politechniki Lubelskiej, prorektor tej uczelni w kadencji 1999–2002.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1971 ukończyła studia na Uniwersytecie Marii-Curie Skłodowskiej w Lublinie. Stopień doktora nauk ekonomicznych uzyskała w 1980 na Wydziale Ekonomicznym UMCS za pracę pt. Oddziaływanie instrumentów ekonomiczno-finansowych na racjonalność gospodarowania zapasami, na przykładzie wybranych przedsiębiorstw przemysłu maszynowego (promotor – Wacław Grzybowski)^[1]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskała w 1992 w Instytucie Gospodarki Narodowej im. Gieorgija Plechanowa w Moskwie^[2]. Tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych otrzymała 30 czerwca 2003^[3].

W latach 1971–1972 pracowała na stanowisku inspektora w Narodowym Banku Polskim. W 1972 została zatrudniona na Politechnice Lubelskiej. W latach 1993–1999 pełniła funkcję prodziekana ds. kształcenia Wydziału Zarządzania i Podstaw Techniki. W kadencji 1999–2002 była prorektorem ds. nauki Politechniki Lubelskiej. W 2000 została kierownikiem Katedry Ekonomii i Zarządzania Gospodarką. W kadencjach 2008–2012 i 2012–2016 sprawowała funkcję dziekana Wydziału Zarządzania PL^[2].

Opublikowała ok. 190 prac^[2]. Została członkinią Lubelskiego Towarzystwa Naukowego (przewodnicząca komisji rewizyjnej^[3]) i Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, w którym w kadencji 2013–2017 objęła przewodnictwo Głównej Rady Naukowej^[4]. Została ponadto prezesem oddziału TNOiK w Lublinie^[2].

W 2005, za wybitne zasługi w pracy zawodowej, została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5]. Otrzymała również m.in. Srebrny (1984) i Złoty (1998)^[6] Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (1986)^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ZdzisławZ. Dobrzański ZdzisławZ., Rozprawy doktorskie i habilitacyjne Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1944-1984, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1995, s. 204 [dostęp 2020-11-02] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska, Krystyna Pikoń: Złota księga nauk społecznych 2014. Gliwice: Mastermedia, 2014, s. 22–23.
↑ ^a ^b Prof. dr hab. Ewa Bożenna Bojar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-05-02] .^{[martwy link]}
↑ Kadencja 2013–2017. tnoik.org. [dostęp 2017-05-02].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 lipca 1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 461).

[1] ZdzisławZ. Dobrzański ZdzisławZ., Rozprawy doktorskie i habilitacyjne Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1944-1984, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1995, s. 204 [dostęp 2020-11-02] .

[bio-2] Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska, Krystyna Pikoń: Złota księga nauk społecznych 2014. Gliwice: Mastermedia, 2014, s. 22–23.

[ln-3] Prof. dr hab. Ewa Bożenna Bojar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-05-02] .^{[martwy link]}

[4] Kadencja 2013–2017. tnoik.org. [dostęp 2017-05-02].

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009).

[6] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 lipca 1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 461).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]