Excelsior Welbike

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Welbike
Ilustracja
Producent

Excelsior Motor Company

Klasa

motocykl wojskowy

Data premiery

1942

Okres produkcji

1942–1945
1945–1954 (rynek cywilny)

Miejsce produkcji

 Wielka Brytania

Napęd
Silnik

gaźnikowy, 1-cylindrowy, dwusuwowy

Pojemność

98 cm³

Wymiary i masa
Długość

132,1 cm

Szerokość

55,9 cm

Wysokość

78,1 cm

Masa własna

32 kg

Pojemność baku

3,7 l

Osiągi
Prędkość maks.

50 km/h

Excelsior Welbikemotocykl wojskowy konstrukcji brytyjskiej z okresu II wojny światowej, przeznaczony do użytku w wojskach powietrznodesantowych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku 1942 roku, podpułkownik armii brytyjskiej John Robert Vernon Dolphin skonstruował miniaturowy motocykl przeznaczony do użytku podczas desantów powietrznych. Prace nad projektem prowadził w mieście Welwyn, którego nazwa stała się częścią nazwy pojazdu. Przeszedł on pozytywnie próby poligonowe i został skierowany do masowej produkcji w zakładach Excelsior Motor Company. Produkcja odbywała się w latach 1942–1945. Wyprodukowano 3853 motocykli w dwóch seriach Mk. 1 i Mk. 2, które różniły się od siebie drobnymi detalami. Po wojnie do roku 1954 wyprodukowano 23 200 motocykli na rynek cywilny.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Welbike posiadał bardzo prostą konstrukcję. Składał się z ramy zbudowanej z rur stalowych, małych kół oraz prostego dwusuwowego silnika Villiers Junior o pojemności skokowej 98 cm³. Pojazd był składany, poprzez odłączenie kierownicy i siodełka. Po złożeniu, mieścił się w cylindrycznym pojemniku desantowym o średnicy 36 centymetrów. Zasięg motocykla wynosił 150 kilometrów.

Służba[edytuj | edytuj kod]

Motocykle Welbike były masowo używane w brytyjskich oddziałach powietrznodesantowych. Używano ich także w polskiej 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Najliczniej pojazdów użyto w trakcie operacji Market Garden, a także w zrzutach tajnych agentów brytyjskich na Dalekim Wschodzie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]