Executive Airlines

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Executive Airlines
Ilustracja
IATA
OW
ICAO
EGF
Znak
EAGLE FLIGHT
Historia
Data założenia

1986 (jako Executive Air Charter)

Lokalizacja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Baza

Port lotniczy Luis Muñoz Marín

Węzeł

Port lotniczy Luis Muñoz Marín
Port lotniczy Miami
Port lotniczy Dallas-Fort Worth

Kooperacja
Program lojalnościowy

AAdvantage

Sojusz

Oneworld (jako filia American Airlines)

Powiązania

American Airlines
American Eagle Airlines

Flota
Liczba samolotów

39

Liczba tras

50

Przedsiębiorstwo
Siedziba

Carolina,

Członkowie zarządu

Pedro Fabregas (CEO)

Strona internetowa

Executive Airlinesamerykańskie linie lotnicze z siedzibą w portorykańskim mieście Carolina i główną bazą na lotnisku Luis Muñoz Marín, oferujące loty pasażerskie pomiędzy Karaibami i wyspami Bahama a Stanami Zjednoczonymi.

Executive Airlines są regionalną filią American Airlines. Działają pod wspólną marką i kolorami z innymi regionalnymi liniami - American Eagle Airlines, mającymi swoją siedzibę w Fort Worth, w stanie Teksas.

W 2010 roku linie obsłużyły ponad 1 600 000 pasażerów[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Executive Airlines powstały jako Executive Air Charter w 1986 roku, a następnie dołączyły do grupy American Eagle, tworząc AMR Eagle Holdings Corporation. Całość należy do AMR Corporation, która zarządza również liniami American Airlines.

W listopadzie 2007 roku przedstawiciele korporacji AMR ogłosili plany oddzielenia Executive Airlines i American Eagle od American Airlines[2].

W 2008 roku dotychczasowy CEO linii - Ed Criner został transferowany do bazy na lotnisku Chicago-O’Hare celem nadzorowania działania większych przedsięwzięć American Eagle, a stanowisko dyrektora Executive Airlines przejął jego zastępca Pedro Fabregas[3].

W 2011 roku FAA (ang. Federal Aviation Administration) ogłosiła zamiar nałożenia na Executive Airlines kary 550 000 dolarów, za brak wykonania inspekcji dwóch samolotów typu ATR-72. Jak wykazało dochodzenie - samoloty wykonały co najmniej 35 lotów pomiędzy 13 a 19 czerwca 2001 roku po przekroczeniu limitu dopuszczalnej liczby lotów, po których wymagana jest inspekcja maszyn[4].

Flota[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela przedstawia stan floty Executive Airlines (sierpień 2011):[5][6]

Model Liczba
ATR 72-202 2
ATR 72-212 25
ATR 72-212A 12
Razem 39

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. American Eagle Airlines Reports July Traffic. www.marketwatch.com, 03.08.2011. [dostęp 2011-09-01]. (ang.).
  2. American Airlines Inc · 8-K · For 11/29/07. SEC Info, 29.11.2007. [dostęp 2011-09-01]. (ang.).
  3. American Eagle announces Ed Criner to oversee O’Hare operations. Global Travel Industry News, 07.07.2008. [dostęp 2011-09-01]. (ang.).
  4. FAA proposes fine against Executive Airlines. Flightglobal, 30.03.2011. [dostęp 2011-09-01]. (ang.).
  5. Executive Airlines (American Eagle) - Details and Fleet History. Planespotters.net. [dostęp 2011-09-01]. (ang.).
  6. Fleet Profile. AmericanAirlines.com. [dostęp 2011-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-24)]. (ang.).