B2 First

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z FCE)

First Certificate in English (FCE) – jeden z najpopularniejszych angielskich certyfikatów językowych na poziomie średnio zaawansowanym wyższym (upper intermediate). Egzamin może zdawać osoba, której językiem ojczystym nie jest język angielski.

Świadectwo wydawane jest bezterminowo przez University of Cambridge Local Examinations Syndicate na podstawie testu złożonego z pięciu części:

  • Reading – czytanie ze zrozumieniem (1 h)
  • Writing – pisanie (1 h 20 min)
  • Use of English – test gramatyczny z zastosowania struktur językowych (45 min)
  • Listening – słuchanie (ok. 40 min)
  • Speaking – mówienie (ok. 14 min)

W 2015 roku część Reading i Use of English zostały połączone w jedną.

Za każdą część egzaminu można uzyskać po tyle samo punktów (40 za każdą część, w sumie 200).

Na podstawie testu wydawane są oceny pozytywne A, B i C, oraz oceny negatywne D i E. Aby zdać egzamin na ocenę C, kandydat musi zdobyć co najmniej 60% wszystkich punktów.

Egzamin jest organizowany w trzech sesjach – wiosennej (marzec), letniej (maj–czerwiec) i zimowej (listopad–grudzień) i w Polsce jest organizowany przez British Council w Warszawie oraz przez jego filie w kilku innych miastach Polski. Egzamin FCE, tak jak inne egzaminy tego typu, jest płatny.

Do 1975 świadectwo nosiło nazwę University of Cambridge Lower Certificate in English[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Stannard Allen, Living English Structure; A practice book for foreign students, Longman, Pearson Education Limited, Harlow, 2004, ISBN 0-582-52506-3, strona viii

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]