Fabiano Santacroce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabiano Santacroce
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1986
Camaçari

Wzrost

181 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Como
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2005 Como 13 (0)
2005–2007 Brescia 43 (3)
2008–2012 SSC Napoli 55 (0)
2011–2012 Parma (wyp.) 12 (0)
2012–2015 Parma 23 (0)
2013–2014 Padova (wyp.) 20 (0)
2016 Ternana 2 (0)
2017 Juve Stabia 10 (0)
W sumie: 178 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2009  Włochy U-21 6 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Fabiano Santacroce (ur. 24 sierpnia 1986 w Camaçari) – włoski piłkarz brazylijskiego pochodzenia występujący na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Fabiano Santacroce urodził się w Brazylii, jego ojcem jest Włoch, natomiast matką Brazylijka. Dorastał w miejscowości Casatenovo w regionie Lombardia. Zawodową karierę rozpoczynał w 2004 roku w Como Calcio, dla którego rozegrał trzynaście meczów w Serie C1. W 2005 roku został zawodnikiem Brescii Calcio, w barwach której 23 kwietnia 2006 roku w pojedynku przeciwko Cesenie Calcio zadebiutował w drugiej lidze. W pierwszym sezonie w nowym klubie Santacroce brał udział tylko w dwóch ligowych meczach, natomiast w kolejnych rozgrywkach wystąpił już w 25 pojedynkach.

29 stycznia 2008 roku włoski zawodnik podpisał kontrakt z SSC Napoli, a „Partenopei” zapłacili za niego pięć i pół miliona euro. Obok Marka Hamšíka i Daniele Manniniego Santacroce był jednym z trzech zawodników, którzy przeszli z Brescii do Napoli od czasu letniego okienka transferowego w 2007 roku. Włoski zawodnik szybko wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie i stworzył duet środkowych obrońców z Paolo Cannavaro. W Serie A zadebiutował 5 lutego 2009 roku w wygranym 3:1 meczu z Udinese Calcio. Prezydent Napoli – Aurelio De Laurentiis nazwał Santacroce „drugim Alessandro Nestą”[1].

23 września 2009 roku podczas ligowego meczu z Interem Mediolan Santacroce doznał kontuzji prawego kolana, która według początkowych diagnoz miała go wykluczyć z gry na ponad 4 miesiące. W 2011 został wypożyczony do Parmy, a w 2012 został jej zawodnikiem. Występował tam do 2015, z przerwą na wypożyczenie do Padovy w sezonie 2013/2014. Następnie grał w Ternanie oraz Juve Stabia.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

21 sierpnia 2007 roku w wygranym 2:1 meczu z Francją Santacroce zadebiutował w reprezentacji Włoch do lat 21, dla której łącznie rozegrał cztery spotkania. 5 października 2008 roku Marcello Lippi powołał go do dorosłej kadry na mecze eliminacji do Mistrzostw Świata 2010 przeciwko Bułgarii i Czarnogórze[2]. Pierwsze powołanie Santacroce zadedykował swojemu trenerowi ze szkółki juniorów Como Calcio – Stefano Borgonovo, który cierpi na stwardnienie zanikowe boczne[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fabiano Santacroce biography. [dostęp 2013-05-24]. (ang.).
  2. Rossi handed Italian call-up. [dostęp 2008-11-29]. (ang.).
  3. Santacroce, dedica a Borgonovo. [dostęp 2008-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]