Fallacia a dicto secundum quid ad dictum simpliciter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fallacia a dicto secundum quid ad dictum simpliciter (łac.) – błąd logiczny, który polega na generalizacji na podstawie małej ilości przypadków. Fallacia dictio simpliciter stanowi niemerytoryczny sposób argumentacji. Popełnianie tego błędu potocznie określa się mianem „wrzucania wszystkich do jednego worka”[1].

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • Po przeczytaniu artykułu o napadzie z użyciem broni palnej ktoś stwierdza, że każdy posiadacz tego typu broni jest potencjalnym przestępcą.
  • Po przeczytaniu artykułu o malwersacjach w pewnym urzędzie skarbowym ktoś stwierdza, że każdy urzędnik jest złodziejem.
  • Po dowiedzeniu się o przypadku agresji psa stwierdzamy, że każdy pies jest niebezpieczny.
  • Kiedy psuje nam się komputer, uznajemy, że nie warto kupować komputerów, bo są bezużyteczne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • B. M. Malcolmson Baily: Frauds, Fallacies and Deceptions. Lulu Press, 1986, s. 81–91. ISBN 978-0-9782864-3-9. (ang.).
  • William T. Parry, Edward A. Hacker: Aristotelian Logic. SUNY Press, 1991, s. 438. ISBN 978-0-7914-0690-8. (ang.).