Fanfulla della Domenica
 „Fanfulla della Domenica”, 1880 | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Średni nakład |
23 000 egz. |
„Fanfulla della Domenica” – włoski tygodnik o tematyce politycznej i kulturalnej wydawany w Rzymie, ukazujący się z krótkimi przerwami w latach 1879-1919.
„Fanfulla della Domenica” zaczęła się ukazywać 27 lipca 1879 roku jako niedzielny dodatek do dziennika „Il Fanfulla”. Pierwszym redaktorem naczelnym został Ferdinando Martini, który kierował pismem do roku 1881[1]. Po nim pełnili tę funkcję między innymi Luigi Capuana i Enrico Nencioni. Tygodnik ten był pierwszym włoskim czasopismem o zasięgu ogólnokrajowym. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem każdy numer wydawano na czterech stronach w formacie 34 x 47,5 cm. Już w ciągu pół roku pismo odniosło duży sukces, osiągając nakład 23 000 egzemplarzy, z czego 6000 w prenumeracie.
Na łamach „Fanfulla della Domenica” publikowali między innymi: Ferdinando Petruccelli della Gattina, Giosuè Carducci (do roku 1881), Matilde Serao, Emma Perodi, Grazia Deledda, Ruggiero Bonghi, Giovanni Verga i Federico De Roberto (do roku 1890). Pismo cieszyło się opinią jednego z najważniejszych włoskich tygodników kulturalnych po okresie risorgimenta. Często ukazywały się w nim dzieła pisarzy zaliczanych do weryzmu. Literaturę dekadencką reprezentował w „Fanfulla della Domenica” przede wszystkim Gabriele D’Annunzio.
Ostatni numer pisma ukazał się 31 października 1919 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. Chiarini, Memorie della vita di Giosue Carducci (1835-1907) raccolte da un amico, Barbera, Firenze 1920, s. 232.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Arslan Antonia, Raffele Mariagrazia, Fanfulla della Domenica, Canova, Treviso 1981 (antologia).
- Martini Ferdinando, Di palo in frasca. Dal "Fanfulla della Domenica" e da "La Domenica letteraria", Garzanti, Milano 1944.