Fango

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fangobłoto zawierające składniki mineralne. Wydobywane jest z naturalnych źródeł termalnych. Fangiem może być też tuf bazaltowy.

Fango topnieje w temperaturze 60–70 °C, a tężeje w temperaturze 50 °C. Fango wykorzystuje się przy pobudzaniu krążenia krwi i stymulacji układu odpornościowego, rozluźnia napięte mięśnie, łagodzi ból. Zabieg ten poprawia ogólne samopoczucie.

Zalecany w następujących dolegliwościach:

  • schorzenia po urazach i choroby ortopedyczne: ZZSK
  • obrzmienia przeciążeniowe
  • czynnościowe choroby tętnic
  • zaparcia
  • zaburzenia czynności wątroby i pęcherzyka żółciowego
  • bóle menstruacyjne
  • stany zapalne nerek i pęcherza moczowego, skłonność do tychże
  • zaburzenia psychosomatyczne i psychiczne, nerwowość

Przeciwwskazaniami są: