Faroald I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Faroald I
książę Spoleto
Okres

od 570
do 591 lub 592

Dane biograficzne
Data śmierci

591 lub 592

Dzieci

Teodelap

Faroald I (Faruald, Farwald) (ur. ? – zm. 591 lub 592) – pierwszy książę Spoleto, które sam ustanowił w czasie dekady interregnum, jaka nastąpiła po śmierci następcy Alboina (574 lub 575).

Poprowadził Longobardów do środkowej Italii, podczas gdy Zotto skierował ich na południe półwyspu.

W 575 zdobył Classis (port Rawenny) podczas wojny longobardzko-bizantyńskiej [1][2][3]. W latach 584–588 został on odbity przez Droktulfta, który przeszedł na stronę Bizantyjczyków[4][5].

Jego synowie walczyli pomiędzy sobą o władzę w księstwie w 602 i zwycięstwo odniósł Teodelap.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strzelczyk 2014 ↓, s. 54, 187.
  2. Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów III, 13.
  3. Hodgkin 1916 ↓, s. 90–91.
  4. Strzelczyk 2014 ↓, s. 54.
  5. Hodgkin 1916 ↓, s. 91.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]