Felicity Lemon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Felicity Lemon
Postać z serii o Herkulesie Poirocie
Twórca

Agatha Christie

Grany przez

Angela Easterling, Pauline Moran

Dane biograficzne
Pochodzenie

brytyjskie

Felicity Lemon – postać fikcyjna stworzona przez Agathę Christie, pojawiająca się w kilku jej powieściach i opowiadaniach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Panna Lemon jest uosobieniem kompetencji i rzetelności. Początkowo była sekretarką Parkera Pyne’a, bohatera powieści Parker Pyne na tropie. Około 1939 roku (według dat sporządzonych przez Agathę Christie) zatrudniła się u Herkulesa Poirota. Mało kobieca, chłodna. Swoimi pozbawionymi emocji komentarzami nierzadko pomaga Poirotowi, nieświadomie inspirując jego małe szare komórki. Największym marzeniem panny Lemon jest wynalezienie nowego systemu gromadzenia akt, który w skrytości ducha udoskonala. Interesowała się mistycyzmem. Poirot często ją denerwuje, ale jest wobec niego lojalna. Bez skrupułów mówi mu np. że powinien się kurować czy przejść na dietę. Panna Lemon ma starszą siostrę, która prowadzi pensjonat dla studentów.

Zazwyczaj jest postacią epizodyczną, wręcz niewidoczną. Niekiedy jednak bierze czynny udział w śledztwach np. w powieści Entliczek pentliczek jest jego osobistą asystentką do rozwiązywania zagadek.

W serialu nakręconym przez wytwórnię Granada z Davidem Suchetem w roli głównej postać panny Lemon odtwarza aktorka Pauline Moran. Fabuła serialu zmienia nieco charakter panny Lemon czyniąc ją postacią bardziej barwną i przyjemną niż jej literacki pierwowzór. Prócz tego znacznie rozszerza ona rolę tej postaci i tak np. w odcinku Podwójny trop panna Lemon wraz z Hastingsem rozwiązywała zagadkę kradzieży diamentów zamiast Poirota, który przeżywał swoje pierwsze i zarazem ostatnie zauroczenie miłosne. W odcinku Sprawa włoskiego arystokraty z kolei panna Lemon wdaje się w romans z kamerdynerem, który okazał się mordercą. Fakt ten jednak nie wpłynął na nią zbyt mocno. Serial pokazuje również zainteresowanie sekretarki słynnego detektywa mistycyzmem oraz jej słabość do kotów, czego dowodem jest fakt, że kiedy jej ukochany z odcinka Sprawa włoskiego arystokraty okazał się mordercą, zaopiekowała się jego kotem, natomiast w odcinku Tajemnica egipskiego grobowca mowa jest o jej kotce, której nadano imię Katarzyna Wielka, gdyż zrobiła się strasznie tłusta. W tej samej historii Poirot przywiózł jej z Egiptu figurkę kota.

Powieści, w których się pojawiła[edytuj | edytuj kod]

Krótkie przygody, w których się pojawiła[edytuj | edytuj kod]

  • Sprawa żony w średnim wieku,
  • Sprawa zrozpaczonej damy,
  • Pojmanie Cerbera,
  • Tajemnica hiszpańskiej skrzyni,
  • Jak rosną kwiaty w pani ogródku? lub Co masz w swoim ogródeczku?