Felicjan Fierek
 Portret nagrobkowy o. Felicjana Fierka | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1850 |
| Data i miejsce śmierci |
23 listopada 1910 |
| Gwardian Klasztoru oo. Bernardynów w Przeworsku | |
| Okres sprawowania |
1892-98 i 1900-1903 |
| Gwardian Klasztoru oo. Bernardynów i Kustosz Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej | |
| Okres sprawowania |
1898-1900 i 1903-1910 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja |
Prowincja Niepokalanego Poczęcia NMP Zakonu Braci Mniejszych |
| Prezbiterat |
1878 |
Felicjan Fierek (ur. 25 października 1850 w Białce Tatrzańskiej, zm. 23 listopada 1910 w Kalwarii Zebrzydowskiej) – polski duchowny bernardyński, gwardian licznych klasztorów (m.in. w Przeworsku i Kalwarii Zebrzydowskiej).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i pierwsze lata w Zakonie[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 października 1850 w Białce Tatrzańskiej, w rodzinie włościańskiej, jako syn Jana Fierka i Katarzyny z Gilów. W 1874 rozpoczął nowicjat w Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP Zakonu Braci Mniejszych (OO. Bernardynów). Święcenia prezbiteratu przyjął w 1878. W 1879 ukończył studia filozoficzno-teologiczne w centralnym zakładzie teologicznym dla zakonów galicyjskich mieszczącym się w klasztorze oo. bernardynów we Lwowie. Zapamiętany przez współbraci jako doskonały organizator, a przy tym człowiek ambitny, miły i uczynny. Ze względu na swoje zdolności już po 2 latach od święceń został mianowany gwardianem klasztoru w Tarnowie. Następnie pełnił funkcję przełożonego w Sokalu i Gwoźdźcu.
Gwardian w Przeworsku[edytuj | edytuj kod]
W 1892 został gwardianem klasztoru w Przeworsku, funkcję tę pełnił do 1898 i ponownie w latach 1900-1903. Był wielkim czcicielem Matki Bożej Pocieszenia Przeworskiej. W 1894 postarał się o nową, miedzianą, posrebrzaną i pozłacaną sukienkę na Obraz Matki Bożej wraz z koronami i berłem. Wówczas też przeniesiono Wizerunek do kaplicy znajdującej się po północnej stronie kościoła, gdzie pozostawał do 1962 (obecnie Kaplica Świętego Antoniego). Podjął wysiłek remontu kościoła i klasztoru. W wielkim ołtarzu polecił urządzić grotę Matki Bożej z Lourdes.
Gwardian w Kalwarii Zebrzydowskiej[edytuj | edytuj kod]
Z Przeworska ojciec Fierek został przeniesiony do Kalwarii Zebrzydowskiej, również w charakterze przełożonego (1898-1900; 1903-1910). Podjął tam restaurację wszystkich budowli kalwaryjskich, konieczną ze względu na zły stan spowodowany nieodpowiedzialnymi działaniami konserwacyjnymi poprzedników. Celem nowego gwardiana było przywrócenie świetności wszystkim zabytkom. Pozostawał w kontakcie z architektami i historykami sztuki, u których zasięgał rady (Sławomir Odrzywolski, Zygmunt Hendel, Jan Sas-Zubrzycki, Stanisław Tomkowicz, Leonard Lepszy). Z inicjatywy ojca Fierka powstała kaplica Płaczące Niewiasty (na miejscu dawnej z 1782) oraz Most Anielski. W 1905 polecił ułożyć na Dróżkach kamienne bruki. Wspierał finansowo budowę kościoła św. Józefa w Kalwarii Zebrzydowskiej (1902-1905). Z jego inicjatywy Jan Sas-Zubrzycki, Zygmunt Hendel i Edgar Kováts opracowali plan budowy nowej bazyliki w Kalwarii. Projekt ten nie zyskał jednak uznania w oczach władz konserwatorskich w Krakowie i ostatecznie nie został zrealizowany. Ojciec Felicjan Fierek nie zdołał doprowadzić do końca dzieła restauracji Kalwarii, ale kontynuowali ją jego następcy. Zmarł niespodziewanie, 23 listopada 1910.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sz. Wilk, In servitio pacis et boni. Działalność duszpasterska Bernardynów w Przeworsku w latach 1884-1939, Przeworsk 2020.
- o. H.E. Wyczawski, Fierek Felicjan, [w:] Polski Słownik Biograficzny.
- Klasztor oo. Bernardynów w Przeworsku. Historia. przeworsk.bernardyni.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].