Feliks Konopasek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Konopasek
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1860
Czerniowce

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1930
Ryglice

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Feliks Konopasek (ur. 22 maja 1860 w Czerniowcach, zm. 28 lipca 1930 w Ryglicach w powiecie tarnowskim) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w Warszawskim Instytucie Muzycznym u Rudolfa Strobla (fortepian) i Zygmunta Noskowskiego (kompozycja). Był dyrygentem chórów i zespołów instrumentalnych w Warszawie. Zajmował się też pracą pedagogiczną. Do jego uczniów należał m.in. Zbigniew Drzewiecki.

Działał w Sekcji im. Stanisława Moniuszki Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego jako kustosz pamiątek po Stanisławie Moniuszce[1]. Redagował także wyciągi fortepianowe z dzieł scenicznych Moniuszki, m.in. Verbum nobile i Nowy Don Kiszot, czyli sto szaleństw[2].

Skomponował wiele utworów chóralnych, kameralnych i fortepianowych. Był autorem harmonizacji hymnu państwowego, zatwierdzonej okólnikiem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 2 kwietnia 1927.

W 1930 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[3].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

  • Bajka „Dzieci i żaby” na chór męski
  • „Hasła” na 4-głosowy chór męski
  • Sonata fis-moll na skrzypce i fortepian

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maria Prokopowicz, Rękopisy Stanisława Moniuszki w zbiorach Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego [online] [dostęp 2019-11-26].
  2. Nowy Don Kiszot czyli sto szaleństw: krotochwila w trzech aktach - Publikacje - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2019-11-26].
  3. 24 maja 1930 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej i artystycznej oraz za szerzenie kultu dla pieśni rodzimiej” M.P. z 1930 r. nr 127, poz. 187

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]