Feliks Krygielski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Krygielski
Data urodzenia

ok. 1888

Data śmierci

1920

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Kapucyni

Feliks Krygielski (ok. 18881920) – polski duchowny, zakonnik.

Urodził się w zaborze rosyjskim. Należał do zakonu kapucynów, do którego wstąpił w Ziemi Świętej razem ze swoim bratem, Stanisławem Krygielskim. Studia filozoficzno-teologiczne ukończył w Jerozolimie w seminarium duchowym tego zakonu i tam otrzymał święcenia kapłańskie z rąk patriarchy łac. Jerozolimy, kard. Camasci. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 został aresztowany jako poddany rosyjski i otrzymał razem z bratem nakaz opuszczenia Palestyny. W drodze do Polski zatrzymali się w Odessie i zgłosili się do pracy w diecezji tiraspolskiej. Pracował na Zadnieprzu i tam został zabity przez jedną z band bolszewickich. Ciało znaleziono pod mostem na Dnieprze[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]