Fernando Meligeni
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1971 | |||||||||
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Gra |
leworęczna, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1990 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
2003 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
3 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
25 (11 października 1999) | |||||||||
| Australian Open |
2R (1997) | |||||||||
| Roland Garros |
SF (1999) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (2001) | |||||||||
| US Open |
3R (1997) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
7 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
34 (3 listopada 1997) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2003) | |||||||||
| Roland Garros |
QF (1998) | |||||||||
| US Open |
1R (1997, 1998) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Fernando Ariel Meligeni (ur. 12 kwietnia 1971 w Buenos Aires) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Występując jeszcze w gronie juniorów Meligeni wygrał w 1989 roku nieoficjalne mistrzostwa świata, Orange Bowl, a sezon zakończył na 3. pozycji w klasyfikacji singlowej juniorów.
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1990–2003.
W grze pojedynczej Brazylijczyk wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz awansował do 3 finałów. W 1999 roku zanotował najlepszy rezultat w historii swoich startów wielkoszlemowych. Doszedł do półfinału Rolanda Garrosa, pokonując m.in. Patricka Raftera, Félixa Mantillę i Àlexa Corretję. Przegrał w czterech setach z Andrijem Medwediewem.
W grze podwójnej Meligeni zwyciężył w 7 imprezach z cyklu ATP World Tour.
W latach 1993–2002 reprezentował Brazylię w Pucharze Davisa, przyczyniając się do awansu do grupy światowej (najwyższej klasy rozgrywkowej) w 1996 roku oraz do osiągnięcia półfinału w 2000 roku.
W 1996 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, gdzie zajął 4. miejsce. Pokonał m.in. Alberta Costę i Marka Philippoussisa, w półfinale przegrał z Sergim Bruguerą, a w meczu o brązowy medal uległ Leanderowi Paesowi.
W 2003 roku Meligeni zdobył złoty medal w grze pojedynczej na igrzyskach panamerykańskich, po pokonaniu w finale Marcelo Ríosa.
W rankingu singlowym Meligeni najwyżej był na 25. miejscu (11 października 1999), a w klasyfikacji deblowej na 34. pozycji (3 listopada 1997).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 marca 1995 | Meksyk | Ceglana |  Thomas Muster
|
6:7(4), 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 16 lipca 1995 | Båstad | Ceglana |  Christian Ruud
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 12 maja 1996 | Pinehurst | Ceglana |  Mats Wilander
|
6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 3 maja 1998 | Praga | Ceglana |  Ctislav Doseděl
|
6:1, 6:4 |
| Finalista | 2. | 16 września 2001 | Costa do Sauípe | Twarda | Jan Vacek
|
6:2, 6:7(2), 3:6 |
| Finalista | 3. | 3 marca 2002 | Acapulco | Ceglana |  Carlos Moyá
|
6:7(4), 6:7(4) |
Gra podwójna (7–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 10 listopada 1996 | Santiago | Ceglana |  Gustavo Kuerten
|
 Dinu Pescariu Albert Portas
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 13 kwietnia 1997 | Estoril | Ceglana | Gustavo Kuerten
|
 Andrea Gaudenzi Filippo Messori
|
6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 15 czerwca 1997 | Bolonia | Ceglana | Gustavo Kuerten
|
 Dave Randall Jack Waite
|
6:2, 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 20 lipca 1997 | Stuttgart | Ceglana | Gustavo Kuerten
|
Donald Johnson Francisco Montana
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 2 listopada 1997 | Bogota | Ceglana |  Luis Lobo
|
 Karim al-Alami Maurice Ruah
|
6:1, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 12 lipca 1998 | Gstaad | Ceglana | Gustavo Kuerten
|
Daniel Orsanic Cyril Suk
|
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 7. | 28 marca 1999 | Casablanca | Ceglana | Jaime Oncins
|
Massimo Ardinghi Vincenzo Santopadre
|
6:2, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).