Fernando Pimenta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernando Pimenta
Ilustracja
Fernando podczas ME 2016 w Moskwie
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1989
Ponte de Lima

Wzrost

179 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Portugalia
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 kajakarstwo
(K-2 1000 m)
brąz Tokio 2020 kajakarstwo
(K-1 1000 m)
Mistrzostwa świata
złoto Račice 2017 K-1 5000 m
złoto Montemor-o-Velho 2018 K-1 1000 m
złoto Montemor-o-Velho 2018 K-1 5000 m
srebro Poznań 2010 K-2 500 m
srebro Moskwa 2014 K-4 1000 m
srebro Račice 2017 K-1 1000 m
brąz Mediolan 2015 K-1 1000 m
brąz Segedyn 2019 K-1 1000 m
brąz Segedyn 2019 K-1 5000 m
Igrzyska europejskie
srebro Baku 2015 K-1 1000 m
srebro Baku 2015 K-1 5000 m
srebro Mińsk 2019 K-1 1000 m
srebro Mińsk 2019 K-1 5000 m
Mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 2011 K-4 1000 m
złoto Moskwa 2016 K-1 1000 m
złoto Moskwa 2016 K-1 5000 m
złoto Płowdiw 2017 K-1 1000 m
złoto Belgrad 2018 K-1 1000 m
srebro Montemor-o-Velho 2013 K-1 5000 m
srebro Montemor-o-Velho 2013 K-4 1000 m
srebro Račice 2015 K-4 1000 m
srebro Płowdiw 2017 K-1 5000 m
srebro Belgrad 2018 K-1 5000 m
brąz Trasona 2010 K-2 500 m
brąz Belgrad 2011 K-1 1000 m
brąz Brandenburg 2014 K-1 5000 m
brąz Brandenburg 2014 K-4 1000 m
brąz Račice 2015 K-1 1000 m
brąz Belgrad 2018 K-1 500 m
Uniwersjada
złoto Kazań 2013 K-1 500 m
złoto Kazań 2013 K-1 1000 m
Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia)

Fernando Ismael Fernandes Pimenta (ur. 13 sierpnia 1989 w Ponte de Lima) – portugalski kajakarz, dwukrotny medalista olimpijski, trzykrotny mistrz świata i pięciokrotny Europy, czterokrotny srebrny medalista igrzysk europejskich, dwukrotny mistrz uniwersjady.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach zadebiutował podczas igrzysk olimpijskich w Londynie. Razem z Emanuelem Silvą zdobył srebrny medal w dwójce na 1000 metrów, przegrywając z Węgrami o 0,053 sekundy. Na trzecim miejscu rywalizację skończyli Niemcy. Był to zarazem jedyny medal reprezentacji Portugalii na tych zawodach[1]. Początkowo byli zgłoszeni również na dystans 200 metrów, jednak nie zdecydowali się w nim wystąpić. Był chorążym reprezentacji podczas ceremonii zamknięcia[2].

Na następnych igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w rywalizacji jedynek na 1000 metrów zajął w finale A piąte miejsce, tracąc do podium niecałe dwie sekundy[3]. Na tych samych igrzyskach rywalizował także w konkurencji czwórek na dystansie 1000 m. Razem z Emanuelem Silvą, João Ribeiro oraz Davidem Fernandesem zajęli 6. pozycję, do brązowego medalu tracąc ponad dwie sekundy[4].

Na letnich igrzyskach olimpijskich rozgrywanych w Tokio wystartował w konkurencji jedynek na dystansie 1000 m. Fazę eliminacyjną zakończył na 1. pozycji z rezultatem 3:40,323, fazę półfinałową również na 1. pozycji z rezultatem 3:22,942 a w finale uzyskał rezultat czasowy 3:22,478 i otrzymał brązowy medal[5].

W 2012 roku otrzymał Złoty Glob za najlepszego sportowca w Portugalii razem z Emanuelem Silvą.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Emanuel Silva e Fernando Pimenta de prata. Desporto, 2012-08-08. [dostęp 2018-08-31].
  2. Fernando Pimenta será porta-estandarte no adeus a Londres. Desporto, 2012-08-11. [dostęp 2018-08-31]. (port.).
  3. Fernando Pimenta falha o pódio em K1 mil metros. Rádio e Televisão de Portugal, 2016-08-16. [dostęp 2018-08-31]. (port.).
  4. Canoe Sprint Results Book – Rio 2016. canoeicf.com, 2016-08-20. s. 66, 69, 72. [dostęp 2021-10-30]. (ang.).
  5. Canoe Sprint Results Book – Tokyo 2020. canoeicf.com. s. 59, 68, 71. [dostęp 2021-10-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]