Filaret Obłazicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filaret
Biskup chełmski i bełzki
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data śmierci

1533

Biskup chełmski i bełzki
Okres sprawowania

1507–1533

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Inkardynacja

Eparchia chełmska

Chirotonia biskupia

do 1507

Filaret, nazwisko świeckie Obłazicki[1], także spotykany wariant Obłaźnicki[2] (zm. 1533) – prawosławny biskup chełmski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był z pochodzenia szlachcicem[1]. Sprawowanie urzędu biskupa chełmskiego rozpoczął w 1507[3]. W latach 1510–1511, z rekomendacji metropolity kijowskiego Józefa i za zgodą królewską administrował także eparchią halicką. W okresie tym został bezprawnie uwięziony przez łacińskiego arcybiskupa lwowskiego Bernarda Wilczka i przez kilka miesięcy był przetrzymywany w jego posiadłości w Dunajowie[2]. Biskupem chełmskim pozostawał do śmierci w 1533[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Antoni Mironowicz: Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2003, s. 222. ISBN 83-89031-39-6.
  2. a b c Andrzej Gil: Chełmska diecezja unicka 1596–1810. Dzieje i organizacja. Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2005, s. 41–42. ISBN 83-85854-85-1.
  3. Antoni Mironowicz: Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2003, s. 295. ISBN 83-89031-39-6.