Filipy (zespół muzyczny)
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania |
pierwsza połowa lat 70. |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Skład | |
| ''Filip'' Michał Król gitara prowadząca ''Filip'' Karwacki gitara basowa ''Filip'' Ryszard Kuczyński gitara rytmiczna, kierownictwo muzyczne ''Filip'' Piotr Zieliński perkusja ''Filip'' Adam Gaweł wokal ''Filip'' Roman Urbaś wokal ''Filip'' Roman Prusak wokal ''Filip'' Marek Kobielski wokal | |
| Byli członkowie | |
| ''Filip'' Jan Ozga ''Filip'' Adam Hałapacz wokal ''Filip'' Bolesław Wilga wokal ''Filip'' Wacław Dlouhy wokal ''Filip'' Jerzy Głód wokal ''Filip'' Marek Kobielski wokal | |
| Współpracownicy | |
| Jan Ozga Ryszard Ataman | |
Filipy – polski zespół bigbitowy utworzony przez młodych muzyków na przełomie 1963 i 1964 przy Domu Kultury Tamel w Tarnowie[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zespół Filipy po raz pierwszy wystąpił przed publicznością wczesną wiosną 1964 w tarnowskim amfiteatrze DK Tamel, prezentując czteroczęściowy program składający się z samych piosenek bez prowadzącego koncert konferansjera, co w tamtym czasie było śmiałą innowacją. Większość zaprezentowanych piosenek była coverami zachodnich przebojów, ale wszystkie utwory wokaliści Filipów śpiewali z polskimi tekstami własnego autorstwa. W pierwszym okresie istnienia zespół Filipy grał tylko i wyłącznie na samodzielnie wykonanych instrumentach i sprzęcie nagłaśniającym (gitary, perkusja, wzmacnicze, vibrato). Choć zespół był grupą amatorską, jego kierownik muzyczny Ryszard Kuczyński przywiązywał ogromną wagę do profesjonalnego wizerunku muzyków – od ich kostiumów po oprawę graficzną materiałów reklamujących Filipów, którzy posiadali nawet własne Filipowe karty wizytowe i papeterię. Członkowie zespołu bardzo dbali także o kontakty z fanami, odpisując na wszystkie listy od wielbicieli grupy (przysyłane na adres Filipowej skrytki pocztowej nr 89 w Tarnowie), wysyłali także sympatykom teksty piosenek ze swojego repertuaru i zapisy nutowe[2].
Jesienią 1964 zespół Filipy stworzył Filipowy regulamin, obowiązujący wszystkich jego muzyków, których przynależność do zespołu uzależniona była od celujących wyników w nauce, nienagannego zachowania, moralności oraz dbałości o prezencję. Do regulaminu wprowadzono także paragrafy kategorycznie zakazujące Filipom picia alkoholu i palenia papierosów oraz nakazujące wszystkim członkom zespołu zastąpienie własnych imion imieniem Filip, którym mieli posługiwać się w sytuacjach zawodowych. Grupa zaprezentowała także nowy program muzyczny pod dwuznacznym tytułem Zabawmy się razem, składający się z 30 piosenek (z wyłącznie polskimi tekstami) oraz 10 utworów instrumentalnych, z których większość została skomponowana przez giatrzystę prowadzącego zespołu Michała Króla. Także jesienią 1964 przy Domu Kultury Tamel powstał fanklub grupy – Klub Filipów. Choć oficjalny wizerunek Filipów był obowiązkowo grzeczny, zespół grał wyłącznie mocną, rockową muzykę, a ich występy cechowała garażowa dezynwoltura.
W marcu 1965, podczas tarnowskich występów zespołu wokalnego Filipinki, doszło do spotkania obu zespołow. Filipinki, zaintrygowane podobieństwem nazwy, przyszły na występ Filipów i w rewanżu zaprosiły Filipów na własny program, a także postanowiły wesprzeć tarnowski zespół medialnie – wzięły udział we wspólnej sesji zdjęciowej z Filipami i udzieliły kilku prasowych wywiadów, w których promowały kolegów. Spotkanie zaowocowało kilkuletnią przyjaźnią obu grup[3].
W połowie lat 60. opiekę nad Filipami objęły Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach i wspomogły grupę finansowo, co umożliwiło muzykom zakup profesjonalnych instrumentów i sprzętu nagłaśniającego. Od tej pory pełna nazwa grupy brzmiała: Zespół Filipy ZDK Zakładów Azotowych w Tarnowie.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Various Artists[edytuj | edytuj kod]
- 1967 – Chemicy dla delegatów VI Kongresu ZZ 19.VI.1967[4], Pronit ZL472
- 2011 – Working-Class Devils. Subversive Beat, R'n'B and Psych from Poland (1965–1971)[5], Beat Road Records, BRLP 7006
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szczygielski M., Filipinki - to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu, Warszawa 2013, Instytut Wydawniczy Latarnik, Agora SA, Oficyna Wydawnicza AS, ISBN 978-83-268-1277-4.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Filipy. „Jazz”. 94, s. 9, 1964-06-01.
- ↑ Co nowego u Filipów?. „Jazz”. 98, s. 8, 1964-10-01.
- ↑ Marcin Szczygielski: 'Filipinki – to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu'. Warszawa: Instytut Wydawniczy Latarnik, Agora SA, Oficyna Wydawnicza AS, 2013, s. 123 – 125. ISBN 978-83-2681277-4.
- ↑ Chemicy dla delegatów VI Kongresu ZZ 19.VI.1967. [dostęp 2013-11-19].
- ↑ ... którędy pójdą dzicy święci. Working-Class Devils. [dostęp 2011-11-23].