Flawian z Antiochii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flawian z Antiochii
Φλαβιανός Αντιοχείας
Patriarchia Antiochii
Kraj działania

Cesarstwo Rzymskie
Cesarstwo Bizantyńskie

Data urodzenia

ok. 320

Data śmierci

404

Patriarchia Antiochii
Okres sprawowania

381–404

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Patriarchat Antiocheński

Prezbiterat

363

Sakra biskupia

381

Wybór patriarchy

398

Flawian z Antiochii (zm. 404) – grecki pisarz, stronnik soboru nicejskiego. W r. 362 lub 363 został kapłanem, a w r. 381 następcą biskupa Melecjusza w Antiochii, uznanym jako patriarcha Antiochii w 398.

W r. 383 przewodniczył synodowi, który potępił mesalian. Autor mowy De anathemate dotyczącej buntu w Antiochii przeciw cesarzowi Teodozjuszowi I Wielkiemu (znajduje się ona w zbiorze kazań Jana Chryzostoma). Z innych pism Flawiana z Antiochii zachowały się fragmenty greckie i syryjskie; zaginęły listy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]