Florence Masnada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Florence Masnada
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1968
Grenoble

Klub

CS Chamrousse

Pierwsze punkty w PŚ

20.12 1988, Courmayeur
(9. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

10.03 1990, Stranda (3. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Lillehammer 1994 Kombinacja
brąz Nagano 1998 Zjazd
Mistrzostwa świata
brąz Vail 1999 Kombinacja
Puchar Świata (Kombinacja)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991

Florence Masnada (ur. 16 grudnia 1968 w Grenoble) – francuska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Florence Masnada pojawiła się w 1985 roku, kiedy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej. Zajęła tam siódme miejsce w gigancie oraz 21. miejsce w zjeździe. Cztery lata później wzięła udział w mistrzostwach świata w Vail, gdzie była dziewiąta w slalomie, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła. Jeszcze kilkukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas rozgrywanych w 1999 roku w mistrzostw świata w Vail, zdobywając brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji zajmowała siódme miejsce, tracąc do prowadzącej Austriaczki Renate Götschl 1,46 sekundy. W slalomie uzyskała drugi wynik i przesunęła się na najniższy stopień podium, przegrywając tylko z Pernillą Wiberg ze Szwecji i Renate Götschl. Francuzka była też między innymi czwarta w slalomie na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku, gdzie walkę o podium przegrała z Austriaczką Ingrid Salvenmoser o 0,74 sekundy.

W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zdobywając brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji plasowała się na dziewiątej pozycji, ze stratą 1,24 sekundy do Petry Kronberger. W slalomie zajęła piąte miejsce, co jednak dało jej trzeci łączny czas, za Kronberger i jej rodaczką, Anitą Wachter. Podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk olimpijskich w Lillehammer Masnada była między innymi siódma w kombinacji i trzynasta w zjeździe. Brała także udział w odbywających się w 1998 roku w igrzyskach w Nagano, gdzie wywalczyła brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych o 0,48 sekundy pokonała ją Niemka Katja Seizinger, a o 0,19 sekundy szybsza była Pernilla Wiberg. Na tej samej imprezie zajęła także szóste miejsce w kombinacji, tracąc 1,34 sekundy do brązowej medalistki, Hilde Gerg.

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 20 grudnia 1988 roku w Courmayeur, zajmując dziewiąte miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 10 marca 1990 roku w norweskiej miejscowości Stranda, gdzie zajęła trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych lepsze były jedynie jej rodaczka Carole Merle oraz Kristi Terzian z USA. W kolejnych startach jeszcze siedem razy stawała na podium: 22 grudnia 1990 roku w Morzine była druga w kombinacji, 7 stycznia 1991 roku w Bad Kleinkirchheim w tej samej konkurencji była trzecia, 10 grudnia 1994 roku w Lake Louise była druga w zjeździe, 14 stycznia 1995 roku w Garmisch-Partenkirchen odniosła swoje jedyne zwycięstwo wygrywając supergiganta, 19 marca 1995 roku w Bormio była trzecia w tej konkurencji, a 22 stycznia w Cortinie d’Ampezzo i 31 marca 1998 roku w Åre zajmowała trzecie miejsce w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy zajęła jedenaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1990/1991 zdobyła Małą Kryształową Kulę wygrywając klasyfikację końcową kombinacji.

Masnada wielokrotnie odnosiła kontuzje, doznając między innymi trzykrotnego zerwania więzadeł krzyżowych w lewym kolanie oraz zwichnięcia prawego stawu biodrowego[1]. Z powodu kontuzji nie startowała w sezonie 1992/1993 oraz straciła większość sezonu 1995/1996, nie startując między innymi na mistrzostwach świata w Sierra Nevada[2]. Do 1998 roku przeszła pięć operacji lewego kolana i dwie operacje prawego[3].

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Francji, w tym 14 złotych: w zjeździe w latach 1994 i 1998, supergigancie w latach 1991 i 1995, gigancie w 1991 roku, slalomie w latach 1991, 1992 i 1995 oraz kombinacji w latach 1985, 1991, 1994, 1995, 1998 i 1999.

Po zakończeniu kariery ukończyła studia. Od 2009 roku pracuje także jako komentatorka dla telewizji Eurosport oraz stacji radiowych Europe 1 i RMC.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3. 13 lutego 1992 Francja Albertville Kombinacja 2,55 pkt +18,83 pkt Austria Petra Kronberger
19. 18 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:21,22 +4,20 Włochy Deborah Compagnoni
DNF1 20 lutego 1992 Francja Albertville Slalom 1:32,68 - Austria Petra Kronberger
14. 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:22,15 +1,28 Stany Zjednoczone Diann Roffe
13. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Zjazd 1:35,93 +1,99 Niemcy Katja Seizinger
7. 21 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Kombinacja 3:05,16 +4,86 Szwecja Pernilla Wiberg
DNF1 26 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Slalom 1:56,01 - Szwajcaria Vreni Schneider
18. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Supergigant 1:18,02 +1,01 Stany Zjednoczone Picabo Street
3. 16 lutego 1998 Japonia Nagano Zjazd 1:29,89 +0,48 Niemcy Katja Seizinger
6. 17 lutego 1998 Japonia Nagano Kombinacja 2:40,74 +2,10 Niemcy Katja Seizinger

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF[4] 2 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Kombinacja 5,65 pkt - Stany Zjednoczone Tamara McKinney
9. 7 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Slalom 1:30,88 +2,57 Mateja Svet
4. 1 lutego 1991 Austria Saalbach Slalom 1:25,90 +1,40 Szwajcaria Vreni Schneider
DNF[5] 31 stycznia 1991 Austria Saalbach Kombinacja 26,45 pkt - Szwajcaria Chantal Bournissen
17. 11 lutego 1997 Włochy Sestriere Supergigant 1:23,50 +1,08 Włochy Isolde Kostner
6. 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Zjazd 1:41,18 +0,54 Stany Zjednoczone Hilary Lindh
14. 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Kombinacja 3:03,38 +2,23 Austria Renate Götschl
10. 3 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Supergigant 1:20,53 +1,12 Austria Alexandra Meissnitzer
3. 5 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Kombinacja 3:08,52 +0,45 Szwecja Pernilla Wiberg
11. 7 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Zjazd 1:48,20 +1,39 Austria Renate Götschl
14. 13 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Slalom 1:33,97 +2,11 Australia Zali Steggall

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
21. 28 lutego 1985 Czechosłowacja Jasná Zjazd 1:22,12 +3,16 Austria Astrid Geisler
7. 1 marca 1985 Czechosłowacja Jasná Gigant 2:14,02 +4,38 Austria Anita Wachter

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Norwegia Stranda – 10 marca 1990 (gigant) – 3. miejsce
  2. Francja Morzine – 22 grudnia 1990 (kombinacja) – 2. miejsce
  3. Austria Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 1991 (kombinacja) – 3. miejsce
  4. Kanada Lake Louise – 10 grudnia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
  5. Niemcy Garmisch-Partenkirchen – 14 stycznia 1995 (supergigant) – 1. miejsce
  6. Włochy Bormio – 19 marca 1995 (supergigant) – 3. miejsce
  7. Włochy Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Szwecja Åre – 31 marca 1998 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ FIS-ski.com: MASNADA Florence Career information (ang.)
  2. ↑ Austrian Skier Scores Another World Cup Victory (ang.)
  3. ↑ Uncharacteristically conservative approach costs Street in downhill. amarillo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  4. ↑ alpineskiworld.net: 29.01-02.02.1989. Beaver Creek Alpine Combined, women (ang.)
  5. ↑ alpineskiworld.net: 25-31.01.1991. Saalbach Alpine Combined, women (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Florence_Masnada&oldid=71611649”